อนุทิน 38232

ร้านคอมพ์เจ้าประจำเล่าว่า เขาสั่งชิ้นส่วนคอมพ์ให้ผมแล้วโดนแซงคิวทุกที เหตุผลที่เพิ่งรู้ก็คือ ร้านทางกรุงเทพร้อนเงิน ไม่ปล่อยของก่อนได้รับเงิน ของมาแล้วก็จึงโดนแซงคิวเรียบ เพิ่งมารู้ ทางแก้ก็ง่ายนิดเดียว คือวางมัดจำก่อน ซึ่งร้านเองก็บอกว่า คงต้องให้ผมวางมัดจำก่อน เพราะเครดิตไลน์ของร้านเองก็ตึงเต็มที่แล้ว

เล่นเอาเซ็ง เพราะตอนแรกคิดว่าหาของยากเพราะตกรุ่นไปหน่อย

แต่ทำให้เห็นภาพธุรกิจว่า ตอนนี้ ขาดสภาพคล่องกันถ้วนหน้า ทุกฝ่ายต้องใช้เงินสด จึงจะทำให้ธุรกรรมเคลื่อนตัวได้ ผิดกับเมื่อสองปีก่อน สั่งของด้วยวาจาเป็นทอด ๆ ไม่กี่วันได้ของ แล้วค่อยเคลียร์เงินไล่ย้อนกลับได้

ตอนแรกคาดว่าระบบใหม่ลงได้เรียบร้อยตั้งแต่หลังสงกรานต์ แบบนี้เปิดเทอมคงเพิ่งได้เริ่มจัดระบบใหม่ได้ เป็นปิดเทอมที่ขลุกขลักมากอย่างคาดไม่ถึง ทำให้ปิดเทอมนี้ไม่นึกอยากถ่ายรูปนัก เพราะรู้ว่าลำบากเรื่องการจัดการแฟ้มรูป

ยังดีว่า ปิดเทอมนี้ได้หัดใช้อูบันตู ก็เลยไม่ถึงกับเลวร้ายไปเสียทั้งหมด เพราะทำให้อ้อมเลี่ยงปัญหาได้หลายอย่าง และตาสว่างขึ้นเป็นกอง