อนุทิน 37405

น้อง คนไม่มีราก เป็นคนหนึ่งที่ สนทนาด้วย ภาษาดอกไม้ ซึ่งเป็น ภาษา ที่ไม่ทำให้ ใครเคืองใจ
เพราะแม้ จะไม่ค่อยเห็นด้วยกับบางสิ่งที่ัเรา่เขียนในบันทึก   แต่การให้ความเห็นที่แตกต่าง  เหมือนเป็นการแย้งอย่าง นิ่มๆ และให้เหตุผลมาด้วย  ทำให้ผู้เขียน ยิ้มๆ ด้วยความพอใจ  และพร้อมที่จะคุยต่ออย่างสนุก  คนเรา ไม่จำเป็นต้องเออ ออ ห่อหมกกันไปทุกเรื่อง และสามารถ มองต่างมุมได้ แต่เราก็เคารพ  ในความเห็นของแต่ละคน ไม่มี ใครผิด ใครถูก

การที่คนเรา ไม่เห็นหน้ากัน ได้แต่อ่านที่เขาเขียน อาจเกิดกาีรเข้าใจผิดได้โดยง่าย ฝ่ายที่ถูกเข้าใจผิด ก็งงๆๆ พร้อมถามตัวเองว่า เอ๊ะ นี่เราเขียนอะไร ให้เขาไม่พอใจหรือ ดังนั้น การเขียนบันทึก เขียนแล้ว ต้องอ่านทวน เพราะอาจมีบางประโยคที่ ล่อแหลม ต่อการเข้าใจผิด