สิ่งใดที่พูด และ ทำ จากการคิด นั่นคือ "จิตสำนึก"
สิ่งใดที่พูด และ ทำ แบบไม่ได้คิด ขาดการยั้งคิด นั่นคือ "จิตใต้สำนึก" ซึ่งมีทั้งดีและไม่ดี ซึ่งแล้วแต่ว่าเราจะฝังสิ่งดีหรือชั่วมากกว่ากัน
สิ่งใดที่เกิดขึ้นเมื่อเรามีความมั่นคงแห่งสติ มีความสำรวมในสมาธิ ยั่งลึกเข้าถึงก้นบึ้งแห่งจิต เราจะสามารถดึงพลังด้านดีออกมาใช้ได้อย่างเดียว เพราะสิ่งชั่ว ๆ ถูกกด ถูกเหยียบไว้ นั่นคือ "จิตประภัสสร"
แต่เหนือกระนั้น เรามิควรไปวุ่นวายหรือสับสนในคำนิยามให้มากจนเกินไป เพราะจะเสียจิตจากการถกเถียงกันด้วย "จิตสำนึก"
เราควรจะสนใจว่าเราจะใช้กายอันเป็นที่อาศัยชั่วคราวแห่งจิตนี้ให้เกิดประโยชน์สูงสุดอย่างถูกต้องและถูกธรรมได้อย่างไร จึงจะดีจริงและยั่งยืนแท้...
ไม่มีความเห็น