วันนี้เป็นหาคุณหมอมาค่ะ ปวดเข่ามานานแล้ว เมื่อคืนคนรู้ใจนวดให้ โอ้ย! จิตตก ร้องให้จะเป็นงัยมังเนี่ย! ครึ่งซีกมัย..ฮือๆๆจิตมันพาเตลิดเปิดเปิงไปไหนต่อไหน กว่าสติจะตามมาอย่างช้าๆๆ..เอ่อมาซะที
- รู้หนอ เจ็บหนอ กินยาหนอ หายหนอ ..คนข้างๆ ป.ส.ด.ไปแล้ว
- หนังสือซื้อมาอ่านหลายเล่ม แต่ไม่จบซักเล่ม เห็นอยู่เล่มนึง อ่านชื่อหนังสือแล้วจี้ใจดำ แต่นึกชื่อไม่ออก ประมาณว่า ได้แต่อ่าน แต่ไม่ลงมือปฎิบัติเสียที ทำนองนั้น แต่เราไม่ได้กินปูนนี่หว่า
- เมื่อกี้นี้เจอเพื่อน ไม่ได้เจอกันประมาณสิบกว่าปี โถ่! ยังอตสาห์จำเราได้ แต่เราเป็นแบบความจำสั้น แต่รักฉันยาว ยังพอนึกได้อยู่ มากันสองคนพ่อลูก ภรรเมียไม่ได้มาด้วย เพื่อนบอกว่าย้ายมาอยู่ที่ศาลากลางจังหวัดแล้ว ประมาณครึ่งปี แม้...ยินดีด้วยน่ะ
- หมู่นี้จะเจอเพื่อเก่าๆๆ สมัยเรียน ม.ต้นเยอะเลย เพื่อนยังจำเราได้เสมอ (เพราะเราไม่เปลี่ยนเลย ยกเว้นน้ำหนัก) ขนาดอาจารย์ยังจำเราได้ แถมยังบอกว่าไม่เหลือคราบของนักกีฬายิมฯ นักวิ่ง ปิงปองเก่าเล้ย
- อาจารย์ค่ะ อย่าชมเกินไป มันก็ต้องพัฒนากันบ้างล่ะ ด้านอื่นๆๆ อาจจะไม่เห็นด้วยตา แต่ด้านข้างของลำตัวเนี่ยน่ะ...เป็นประจักษ์พยานได้ดี
- สิ่งอื่นก็ตามมาด้วยเป็นของแถมใขมัน ไมเกรน ปวดข้อ ปวดเข่า และโรคฮิตซึมเศร้าก็ไม่เว้น---รักกันจัง ขอร้องไม่ต้องรักมากก็ด้ายน่ะ..จุ๊บ จุ๊บ
- โชคดีปีใหม่ค่ะ ไม่เจ็บ ไม่จน มีสติ มีสตังค์ค่ะ