อาทิตย์นี้เดินทางกลับบ้านอีกครั้ง ไปเฝ้าพ่อที่โงพยาบาลมา ครั้งนี้คนป่วยเยอะมาก อากาศที่ร้อนและเปลี่ยนแปลง ทั้งเด็กเล็ก ผู้ใหญ่ ด้วยอำเภอเล็กๆจึงรู้จักกันเป็นส่วนมาก เมื่อวานเลยได้เดินเยี่ยมคนป่วยไปหลายคน ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่พ่อจะได้ออกจากโรงพยาบาล สองสัปดาห์แล้ว...
วันนี้เพื่อนโทรมานำเรื่องราวลำบากใจมาให้อีกแล้ว...แต่ก็เอาเถอะนะจะช่วยตามกำลังที่มี.. ขอให้เธอเข้มแข็งและสู้ๆนะจ๊ะ
ไม่มีความเห็น