วรรคหนึ่งของวิถี l จักรยานและชีวิต
เมื่อเช้าตื่นเตรียมตัวนำจักรยานปั่นไปรอบๆ ในตัวเมืองเล็กๆอย่างยโสธร... พร้อมของใส่บาตรที่แม่ลุกขึ้นมาเตรียมให้ อากาศดีไม่หนาว เย็นพอทนได้รับการทักทายอย่างเบิกบานปรากฏขึ้นในผู้คนที่มารอใส่บาตรหน้าวัดหลวงตาพวง...ในความเมตตาของท่านที่ให้โอกาสเราได้สร้างทานบารมีต่อพระสุปฏิปัณโณ...
สายไม่มาก ... ปั่นจักรยานมาที่ทำงานผ่านแม่น้ำทวน ดวงอาทิตย์งามไม่ร้อน อากาศดี ข้าพเจ้าไม่เร่งรีบมากนัก ปั่นไปแบบสบายๆ ในอารมณ์ต่อสภาวะที่ได้ปลดและเคลื่อนเดินต่อไปในวิถี
ไม่มีความเห็น