อนุทิน 32381

Note l กลไกทางจิต

ที่เราทุกข์กันมากมาย เพราะเราใช้กลไกทางจิต... >>> กลไกทางจิตเป็นเพียงวิธีการทางธรรมชาติที่จิตใช้ทำงานผ่านสมอง เพื่อปกป้องตนเองให้ออกจากทุกข์ที่บีบคั้น แต่จริงๆ แล้วหาใช่เป็นเช่นนั้นไม่ คนที่ใช้กลไกทางจิตกับตัวเองมากเท่าไร ก็ยิ่งติดกับดักของตนเองมากเท่านั้น...

สภาวะที่ทำให้ออกห่างจากการใช้กลไกทางจิต คือ ... "ความจริงใจ"...และการแสดงออกจากใจจริงตามกุศลจิต ไม่พยายามบิดเบือนตนเองหรือสร้างเรื่องราว...เพียงเพื่อสร้างภาพให้ตนเองได้ดูดี

พึงฝึกเรื่องความจริงใจ "ความคิด-วาจา-การกระทำ"... อันเป็นกุศล

• เสียใจก็ยอมรับกับตนเองว่าเสียใจ
• โกรธก็ยอมรับกับตนเองว่าโกรธ
• รักก็ยอมรับกับตนเองว่ารัก

สภาวะยอมรับตามจริง... นั่นก็คือ การรู้เท่าทันแห่งเหตุที่ก่อให้เกิดทุกข์นั่นเอง เพราะเมื่อรู้แล้ว...เราจะสามารถกระทำสิ่งที่น้อมนำไปสู่กุศลและลดการเบียดเบียน โดยเฉพาะทางใจต่อบุคคลได้มากขึ้น

เช่นวันนี้ รู้สึกเศร้าเรื่องหลาน ก็ยอมรับกับตนเองว่าเศร้า และค้นหาลึกลงไปอีกว่าที่เราเศร้านั้นเนื่องมาจากอะไร ... แล้วเราก็ยอมรับกับตนเองได้ และพร้อมวาง ไม่ใช่ใช้การกลบเกลื่อน ว่าฉันเก่งที่ยอมรับเรื่องราวได้...หากเรายังไม่สามารถละสังโยชน์ได้ทั้งหมดจิตของเรานั้นก็ยังเป็นผู้พร้อมกระเพื่อมอยู่... "สติ-ปัญญา" ภายใต้การมีศีลเท่านั้นที่ทำให้เรารอดพ้นได้...เท่านั้นเอง

มีต่อ  http://gotoknow.org/blog/kapoom/239702