วิถี l หลานชาย
วันนี้อยู่บ้านกันสองคนน้า-หลาน อะตอมโตขึ้นเยอะมากเลย เมื่อเช้าไปซื้อกับข้าวมาให้น้าปุ๋มทานด้วย... จัดการดูแลเจ้าบิ๊ก-เจ้าบราว และเตรียมตัวไปโรงเรียนด้วยตนเอง หากว่าปล่อยให้เขาได้ดูแลตนเอง ก็ดูค่อนข้างเป็นผู้ใหญ่และมีความรับผิดชอบดีมาก วางใจได้
ไปส่งหลานที่โรงเรียน... ดูเขาเดินคุยไปกับเพื่อนในรุ่นเดียวกันแล้วเกิดเป็นความสุขเล็กเล็กในใจ นี่ขนาดว่าหลานนะ หากเป็นลูกจะขนาดไหน แว๊ปหนึ่งทำให้หวนไปนึกถึงพี่ศศิและซูซาน ที่มักผลัดกันมาเล่าถึงเรื่องหลานๆ เสมอ... ใจน้อมลง และวางใจต่อหลานมากขึ้น เขาค่อนข้างมีสภาวะที่สามารถเผชิญต่อสิ่งต่างๆ ได้ตามช่วงวัยและค่อนข้างดีด้วย...
ไม่มีความเห็น