อนุทิน 30568
Ka-Poom
เขียนเมื่อวรรคหนึ่งแห่งความรู้สึกนึกคิด l ความตาย
เมื่อไรที่เรื่องความตายผ่านเข้ามา ... ด้วยเรื่องราวผ่านสรรพสิ่งต่างๆ หรือด้วยตัวเอง ... ทำให้ใจนี้น้อมลงมากยิ่งขึ้น และลงใจต่อการใช้เวลาตามลมหายใจเข้าและออก อย่างมีคุณค่าและมีความหมายมากขึ้น ... เวลาที่เหลืออยู่นี้ช่างน้อยเหลือเกินที่จะได้ทำสิ่งดีดีและมีคุณค่า อันก่อเกิดประโยชน์อย่างมากสุดเท่าที่ศักยภาพที่ตนเองมีอยู่
ได้แต่ตั้งใจ มุ่งมั่นต่อการทำปัจจุบันตามห้วงเวลาที่เหลืออยู่นี้ให้ดีและประเสริฐสุดตามกำลังแห่ง "สติปัญญา"
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น