อนุทิน 25995


ชนิศา
เขียนเมื่อ
  •   วันหนึ่งกลับจากทำงาน  ขากลับแวะหาน้องสาวที่  "วินมิลด์ สเต๊กเฮาส๋"  บนถนนเลี่ยงเมือง  กาญจนบุรี-สี่แยก แก่งเสี้ยน หันหน้าไปทางไทรโยค  จะอยู่ ขวามือ

    ·     ชื่อ  วินมิลด์  แปลว่า กังหัน มีกังหันใหญ่ตั้งอยู่อันหนึ่ง  ไม่รู้จะตั้งทำไม  หมุนก็ไม่ได้  มันใหญ่และหนักเกินไป

    ·      ชื่อ แก่งเสี้ยน นั้น  คุณโก๋ จากร้าน โก๋  แฟนซี  มักเปลี่ยน    เป็น     ง อยู่เสมอ    เมื่อกล่าวถึง

         ฉันไม่อยากเข้าไปนั่งที่นั่นเพราะ  แพ้บรรยากาศ  ที่นั่นสดชื่น ลืมโลกที่แท้จริงได้ทุกคืนที่นั่ง  ,มีสระว่ายน้ำอยู่ข้างๆ  รู้สึกส่วนตัว  ทำให้กลับบ้าน เที่ยงคืน  ตี1  ตี 2 ทุกครั้งที่ไป 

    ·     ขับรถกลับบ้านดึกๆอย่างนั้น เพื่อนๆน้องๆ ชอบถามด้วยความเป็นห่วงว่า ด้วยน้ำเสียงโหวกเหวกและตื่นเต้นว่า กลับได้เหรอ    ไม่กลัวเหรอ    จะไปถึงไหม   หนูไปส่งดีกว่า

    ·     ไม่ต้องห่วง    ไม่กลัว   ไปได้  ก่อนเข้าเกียร์  ฉันกังวลเสมอว่า จะไปถึงบ้านไหม   เพราะคนจะไปส่ง  น้องกาน้ำ  ยืนจะไม่อยู่อยู่แล้ว  ค่าที่ง่วงนอนมาก  

                  เตือนน้องว่าประคองตัวให้ถึงบ้านเถอะ   ไม่ต้องมาห่วงพี่ร็อก

    ·      แล้วจะถ่ายรูปมาแทรกที่หลัง  

    ·     เพื่อนๆ ที่มานั่งกิน นั่งคุยกันก็สนุกจนไม่อยากกลับบ้าน  

    ·     น้องเขยเป็นชาวอังกฤษ  จึงมีแขกต่างชาติที่เคยชิมอาหารอังกฤษแวะมาเสมอ

    ·     อาหารไทยที่นี่อร่อยพอทน โดยเฉพาะ  แกงป่าปลาค้อต  ยำก้านคะน้า  แกงเลียงกุ้งสด  

    ·     ไม่มีใครรู้ว่าที่นี่มีอาหารไทยอร่อย  นึกว่าร้านอาหารฝรั่ง สเต๊ก  สลัด

    ·     ห้องพักราคา600บาท/คืน พร้อมอาหารเช้า 2 ที่

          และสระว่ายน้ำฟรี  สำหรับแขกพัก

    ·     น้องสาวฉันว่า เหนื่อยแล้ว  รายละเอียดเยอะ  แจกแจงไม่หวาดไหว  ใครอยากรู้ลองเข้ามาเองละกัน

    ·     ก่อนกลับ  ทุกคนก็ร่ำลากันทั้งคนไทยและต่างชาติกัน

    ·     น้องเขย ก็บอกลาด้วยคำว่า   good bye see you again. ทุกคนก็  อะเกน   กันทั่วถึง  

    ·     ฉันก็ลากลับ  แต่ปากกับสมองไม่ประสานกัน  จึงลาทุกคนว่า     see you  alone. ?   

     

     



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท