อนุทิน 24388

24-10/03 : การสร้างบุญเมื่อพอแล้วพอที่ใจ

บางตอนจากเทศน์อบรมฆราวาสขององค์พระหลวงตา ...

"นี่ละการสร้างบุญสร้างกุศลเมื่อพอแล้วมาพอที่ใจนะ เพราะใจเป็นดวงแสวงหาเสาะๆ อยู่อย่างนั้นตลอด พอใจพอความดีทั้งหลายแล้วปล่อยหมดโดยสิ้นเชิง ให้พากันสร้างนะความดี มีวันเต็มวันพอได้ ถ้าสร้างแต่กิเลสแล้วไม่มีวันพอ เดินไปตามถนนหนทางก็เห็น ไปที่ไหนหรูหราฟู่ฟ่าเวลาตายแล้วก็ทิ้งเกลื่อน ไม่เห็นมีอะไรติดเนื้อติดตัวไป ถ้าเป็นฝ่ายสร้างเป็นกุศลแล้วตายแล้วติดไปเลย ติดเจ้าของไปเลย ถ้าเป็นเรื่องของโลกๆ สร้างด้วยความฟุ้งเฟ้อเห่อเหิม ให้เขายกยอปอปั้นอย่างนี้แล้วก็เป็นโมฆะไม่เกิดประโยชน์อะไร สร้างให้เป็นบุญเป็นกุศลจริงๆ ได้พอแล้วพอ ไม่เอาอะไรแหละ

ให้พี่น้องทั้งหลายอุตส่าห์พยายามบำเพ็ญกองการกุศล วันนี้วันออกพรรษาแล้ว วันปวารณา คนเต็มศาลา นี่มาสร้างเพื่อหัวใจให้พอกับความดีทั้งหลาย อะไรพอไม่เหมือนหัวใจพอ อะไรหิวโหยไม่หิวโหยยิ่งกว่าใจ พอใจพอเสียอย่างเดียวพอหมดเลย พากันจำเอาไว้ ใจที่จะพอพออะไร พอบุญพอกุศล เมื่อพอนี้แล้วก็เลิกกันละ ความทุกข์ทั้งหลายก็หมด ทุกอย่างหมด ท่านว่าไปนิพพานๆ นี่ละนิพพานเที่ยง เที่ยงอยู่ที่ใจ พอทุกอย่างแล้วนะ  ให้พากันจำเอา" <คลิกอ่านเพิ่มเติม>

เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๑๔ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๕๑