ตอนกลางวันนั่งดูสูตรเคมีของยาฆ่าแมลงและข้อมูลการสลายตัว เพื่อหัดเชื่อมโยงความเข้าใจด้านเคมีอินทรีย์ที่ไม่ค่อยได้ใช้ จะได้ประยุกต์กับการทำนายพฤติกรรมยาในร่างกาย ดูจนตาลาย ต้อง intermission กันถี่ยิบ แต่ก็คิดว่าได้ทบทวนความรู้เก่าไม่น้อย
ช่วงเย็นมีแขก รับจากสนามบินแล้วยกพลไปกินข้าวต้มร้านเซาะฮึ้ง ตบท้ายด้วยทุเรียนที่พกใส่ภาชนะไปด้วย กินกันให้ไขมันจุกอก น้ำตาลกระฉูด
กลับถึงห้อง ตั้งใจว่าจะเฉาะลูกทุเรียนที่เพิ่งซื้อมา เพราะเริ่มได้กลิ่นหอมจาง แต่พอใช้มีดจิ้มเปลือกยังได้กลิ่นเหม็นเขียวโชย แม้เริ่มสุกห่ามพอกินได้ แต่รออีกสักวันน่าจะดีกว่า
คิดได้ดังนั้น ก็จึงเข้านอน
ไม่มีความเห็น