อนุทิน 22598

อนุทิน

สัปดาห์ที่ 2 (26 พฤษภาคม – 30 พฤษภาคม 2551)

นางสาวพินิจนันท์  เนื่องจากอวน

นิสิตปริญญาโทชั้นปีที่ 2   สาขาการสอนวิทยาศาสตร์

วิชา  159529   การปฏิบัติการสอนวิทยาศาสตร์

 

                นอกจากสังเกตการสอนแล้ว อย่างที่ได้กล่าวไปในอนุทินฉบับที่ 1 คือ การสังเกตการณ์งานประจำชั้น ซึ่ง ตนเองได้เรียนรู้งานว่า ที่สาธิตฯ มีการดูแลนักเรียนอย่างใกล้ชิดมาก ถ้าเป็นไปได้นั้น ดิฉันก็อยากให้ทุกโรงเรียนมีการจัดการระบบที่ดี และดูแลนักเรียนแบบนี้ด้วย หน้าที่ของการประจำชั้นนั้น สิ่งที่สำคัญก่อนเคารพธงชาติคือ การเช็คชื่อนักเรียน การตรวจความเป็นระเบียบเรียบร้อย ไม่ว่าจะเป็น เสื้อผ้า ผม เล็บ และรองเท้า ถุงเท้า กิจวัตรเหล่านี้ ดิฉันจำได้เมื่อนานมาแล้ว ว่าตนเองก็เคยถูกตรวจเหมือนกัน แต่วันนี้ ต้องเป็นคนมาเดินดูนักเรียนเอง ก็นับว่า รู้สึกตัวเองเป็นครูขี้นมาบ้างแล้ว 

                สิ่งที่น่าดีใจในสัปดาห์นี้ ก็คือ การที่มีนักเรียนเข้ามาพูดคุย  ถามการบ้าน และเรื่องที่เรียนบ้าง แต่ปัญหาที่พบก็คือ  “การตื่นนักเรียน” มีหลายครั้งที่นั่งทำงานอยู่ แล้วไม่ทันตั้งตัวว่า นักเรียนจะมาหาตอนไหน พอเงยหน้ามาอีกทีก็พบว่า มีนักเรียนมายืนพร้อมกับคำถามแล้ว ทำให้ตัวเองคิดไม่ทันนักเรียนบ้าง ต้องใช้เวลาในการอธิบายบ้าง ซึ่งเหตุการณ์ทั้งหมดนี้ อาจารย์พี่เลี้ยงก็จะเป็นผู้ดูแลอยู่ห่างๆ และเมื่อมีปัญหา ท่านก็จะแนะนำว่า ดิฉัน ควรจะมีเวลาในการทบทวนเรื่องที่เรียนและทำโจทย์ที่นักเรียนถามให้ละเอียดขึ้นใจ ถ้าต้องใช้เวลาจริงๆ ก็อาจบอกกับนักเรียนว่า ครูจะไปค้นมาให้ หรือ อาจใช้คำถามย้อนกลับนักเรียนอีกที เช่น “เธอคิดว่าอย่างไรนะ”    “ไหนลองอธิบายให้ครูฟังอีกครั้งซิคะ” ส่วนเรื่องหนักใจอย่างมากมายในสัปดาห์นี้ก็คือ การเขียนแผนการจัดการเรียนรู้ให้สอดคล้องกับวัตถุประสงค์ที่ต้องการกับวิธีสอนและทฤษฎีต่างๆ ที่ได้เรียนมาจากคณะศึกษาศาสตร์ และต้องสอนให้ทันเวลา พร้อมเนื้อหาครบถ้วน  พร้อมกับทำวิทยานิพนธ์ และลงเรียนสัมมนา ทำการสอนทุกวัน และต้องลงไปเก็บข้อมูลด้วย เขียนๆไป ดิฉันก็นึกกลัวและเครียดอย่างจับใจ...

                สำหรับการสังเกตการณ์สอนในห้องเรียน พบว่า การเช็คชื่อนักเรียนตอนต้นชั่วโมงนั้น อาจให้นักเรียนตอบคำถามในเรื่องที่เรียนทีละคน พร้อมให้คะแนนในส่วนความรับผิดชอบก็ได้  ในสัปดาห์นี้ ได้รับมอบหมายงานที่สำคัญอย่างหนึ่งก็คือ การตรวจงานนักเรียน  ซึ่งพบว่า มีอีกหลายเรื่องมากที่ดิฉันไม่ได้คิดคำนึงในเรื่องการตรวจงานเลย ไม่ว่าจะเป็น การสะกดคำผิดถูกของนักเรียน การเขียนเครื่องหมายทางคณิตศาสตร์ต่างๆ  การให้คำอธิบาย  ลายมือ  ความเป็นระเบียบ เพราะการตรวจงานนักเรียน จะดูเพียงแค่คำตอบก็ไม่ใช่เป็นสิ่งที่ดี เพราะคำตอบที่ได้มา นักเรียนอาจลอกเพื่อนมาก็เป็นได้ ดังนั้น ครูควรจะดูถึงวิธีคิดของนักเรียนด้วย ดังนั้น เกณฑ์การให้คะแนน ในวิชาฟิสิกส์ จึงประกอบไปด้วย ส่วนที่เป็น การแสดงวิธีทำ  คำอธิบาย  และรูปภาพ  ซึ่งนอกเหนือจากนี้ ลายมือของครูก็เป็นสิ่งสำคัญ การตรวจงาน ควรกาเครื่องหมายผิดเป็นรูปโบว์ไขว้กัน และเขียนลงสมุดนักเรียนด้วยความมั่นใจ ซึ่ง สิ่งเหล่านี้เป็นเรื่องเล็กน้อยที่ดิฉันคิดว่าคงหาเรียนในห้องไม่ได้ อย่างไรก็แล้วแต่ ดิฉันก็ต้องพัฒนาการตรวจงานอีกหลายเรื่อง โดยเฉพาะความรอบคอบ เพราะเป็นคนใจร้อน ทำให้ตนเองตกหล่นในส่วนของรายละเอียดไป

                จากคราวที่แล้ว ที่พบนักเรียนไม่ตั้งใจเรียนคนหนึ่ง ดิฉันได้สังเกตพฤติกรรมในห้องเรียน พบว่า จะเป็นเด็กที่เข้าสายบ่อยครั้ง และแสดงความเบื่อหน่าย ชอบนั่งหลังห้องแยกตัวออกจากกลุ่มเพื่อน ซึ่งนั่นก็เป็นปัญหาที่อาจารย์พี่เลี้ยงได้สังเกตเห็นตั้งแต่คาบแรก ดังนั้นเมื่อมีโอกาสดิฉันจึงเข้าไปคุย พบว่า เป็นนักเรียนที่มีปัญหาอย่างที่อาจารย์คิดไว้จริง โดยที่ นักเรียนคนนั้นบอกว่า เรียนไม่รู้เรื่องเลยตั้งแต่ต้น ทำให้ไม่ส่งงาน และบ่ายเบี่ยงที่จะหนีไปนั่งหลังตลอด ดิฉันจึงให้คำแนะนำไปว่า ควรจะมาพบอาจารย์เมื่อมีสิ่งที่ไม่เข้าใจ และถ้าเรียนไม่รู้เรื่อง ดิฉันก็ยินดีที่จะสอนให้

                อาจารย์พี่เลี้ยง จะให้คำสอนที่เป็นประโยชน์ กับดิฉัน ก่อนกลับบ้านทุกวัน ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่ใช้ได้ทั้งในห้องเรียนและการดำเนินชีวิตเพื่อให้เกิดความปกติสุข ความจริงใจต่อนักเรียน เป็นสิ่งสำคัญ การที่ครูดุนั้น ไม่ใช่ต้องการให้นักเรียนเป็นคนไม่ดี แต่ที่ทำไปทั้งหมดก็ด้วยความหวังดี อยากให้นักเรียนเติบโตไปเป็นคนดี เพราะ  “ครูไม่มีวันฆ่าศิษย์”  ดิฉันเชื่ออย่างนั้น

                ท้ายที่สุดของอนุทินฉบับนี้ ดิฉันคิดว่า ได้เรียนทฤษฎีและความรู้จากคณะศึกษาศาสตร์มามากมาย...แต่ดิฉันมาเอาจิตวิญญาณและความเป็นครูที่นี่  ... ที่สาธิตแห่งมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์