“สิ่งที่พ่อแม่สามารถช่วยให้ลูกเผชิญสิ่งใหม่ๆ ได้ดีขึ้น” . ถ้าเด็กๆ รู้สึกกังวล และไม่มั่นใจในสิ่งที่เขากำลังเผชิญ พ่อแม่สามารถเข้าไปเป็นเพื่อนเขา เพื่อเคียงข้าง และทำไปกับเขา… . (1) “การทำด้วยกัน” ไม่เท่ากับ “การทำให้” . ให้ความมั่นใจกับลูกด้วยการทำไปด้วยกันและการสนับสนุน แต่ไม่ใช่การทำให้ เช่น เมื่อลูกไม่กล้าเข้าไปขอของเล่นจากเพื่อน พ่อแม่ไปเป็นเพื่อนเขา และสอนเขาว่า ควรเริ่มต้นพูดอย่างไรดี แต่ไม่ใช่การไปขอของเล่นนั้นมาจากเพื่อนของลูกมาให้เขาเลยทันที . ไม่ใช่แค่เพียงเด็กเล็กๆ สำหรับเด็กโต บางครั้งการทำงานที่ยาก โดยมีพ่อแม่ทำไปกับเขา จะช่วยให้เด็กๆ มีความมั่นใจที่จะเอาชนะอุปสรรคเหล่านั้นมากขึ้น . * . (2) เมื่อเด็กๆ ทำได้ในครั้งแรกกับเรา ค่อยๆ ลดการช่วยเหลือ และค่อยๆ ถอยออกมาในครั้งที่สอง และครั้งต่อๆ มา . ในครั้งแรกเราอาจจะอยู่ทำกิจกรรมนั้นกับลูกตั้งแต่ขั้นแรกจนขั้นสุดท้าย ในครั้งที่สองเราอาจจะถอยออกมา ให้ลูกได้ลองทำเองครึ่งหนึ่ง ในครั้งที่สามเราอาจจะเคียงข้างและสังเกตการณ์ ให้ลูกทำตั้งแต่ต้นจนจบด้วยตนเอง . *** . (3) สีหน้าและท่าทางของพ่อแม่ ส่งผลต่อการรับรู้และการตัดสินใจของลูก . ถ้าพ่อแม่มั่นใจว่า “ลูกสามารถทำสิ่งนี้ได้” เราควรแสดงสีหน้าท่าทางที่ผ่อนคลาย และให้การสนับสนุนกับลูกผ่านการพูดให้กำลังใจ และการอยู่ตรงนั้นเพื่อเคียงข้าง . **** . สุดท้าย “พ่อแม่” จึงเป็นเหมือนครูคนแรกของลูก ที่จะพาเขาไปรู้จักโลก . เด็กจะรับรู้และตีความสถานการณ์สภาพแวดล้อมนั้นอย่างไร พ่อแม่เป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญที่ช่วยกำหนดวิธีการการรับรู้และมองโลกของเขา . “ลงมือทำไปด้วยกัน เติบโตไปด้วยกัน 🌱” . ด้วยรักจากใจ
