อนุทินที่ ๒๐๔……..การเขียนบทกวี โคลง กาพย์ กลอน ส่วนหนึ่งเป็นผลพวงมาจากการที่เราได้ลงมือปฏิบัติ เข้าใจถึงความเหน็ดเหนื่อยของการทำอาชีพเกษตรกร การอยู่ท่ามกลางแมกไม้ ดอกไม้ ช่วยให้เขียนโคลงกลอนได้ลื่นไหล แม้อาจไม่ไพเราะเพราะพริ้งก็ตาม แต่ก็พยายามฝึกด้วยตนเองไม่ได้จบด้านภาษาไทย แต่ฝึกเขียนเพราะใจรัก อร วรรณดา 22-03-64
ไม่มีความเห็น