@16184 เริ่มเป็นเหมือนกันค่ะ คล้าย ๆ ว่าเรามีเรื่องต้องจำมากขึ้น เราคิดอะไรหลาย ๆ เรื่อง หรือเรา..มีความ..แก้ตัวจังเลย จริง ๆ แล้วที่เรียนมาก็คือ เซลล์ประสาทพอหมดกำหนด..ถึงกาลแล้วมันก็หมดไปไม่งอกเงย..
น้องใช้วิธีหาจุดเด่น จุดแปลกในตัวคนนั้น ๆ มาจำ เช่นดำเหมือนคุณเดนเซลขวัญใจเรา...ชื่อ...
สวยเหมือนคุณจินตหรา..ชื่อนี้...
เก่งราวกับพี่ศศิ(อิ อิ)จึงชื่อนี้..
น้องภูยิ่งแล้วใหญ่เขามีเทคกะนิคเยอะ...
ไม่มีความเห็น