หวิว ไผ่ลู่ลม
ยืนชม ขอบ คันนา
ไกลสุดตาฟ้า แดงเรื่อ
หอม กลิ่นปรางกรุ่นเจือ
แซมกลิ่นเนื้อ น้องนาง
ไม่จางสดใส
ไม่มีความเห็น