อนุทิน 154846

กระจกที่แตก

:คำเตือน อาจเป็นความประทับใจแบบแปลกๆไปหน่อย

        ในวันหนึ่งที่ผมอยู่บ้านเล่นเกมส์ตามปรกติ แม่ของผมก็เดินมาบอกว่า’’วันนี้แม่จะพาไปกินอาหาร’’ 

ที่ราชภัชหรือที่ไหนกไม่รู้พอผมได้ยินคำว่าอาหารก็บอกว่าจะไปด้วยทันที พอไปถึงก็จะเป็นงานคล้ายๆ

งานเลี้ยงที่ทุกคนกะนั่งรับประทานอาหารกันอย่างท่วนหน้าทุกคน ด้วยความที่ผมเป็นคนที่อยู่นิ่งไม่ได้

ตอนเป็นเด็ก(ไม่ได้สมาธิสั้น)ก็เลยออกไปเดินเล่นหาเพื่อนสักหน่อย ก็ไปเจอเพื่อนคนหนึ่ง…

ที่มางานด้วยกัน     ก็เลยชวนกันเล่นวิ่งไล่จับ พอวิ่งกันไปสักพัก ผมก็เกือบจะตามเขาทันแล้ว…

เขาวิ่งเข้าไปตรงกลางระหว่างกระจกสองบานซึ่งมีประตูอยู่ทางขวาผมเฆ็นเขาวิงไปที่ประตูแล้ว..

ผมจึงวิ่งไปสุดแรงเกิด..จนผมชนเข้ากับกระจกอย่างจัง ผมยืนร็องไห้อยู่ตรงนั้นเป็นเวลาสักครู่

จนน้องผมมาเห็น น้องจึงจูงผมไปหาแม่พร้อมกับเลือดที่เต็มอยู่บนเสื้อของผม มีแผลอยู่บริเวณขหมับข้าง

ขวาและบริเวณคางของผม   สรุปได้เย็บทั้งหมด 5 เข็มที่ ขหมับ  แล้วผมก็กลับมาที่บ้านมานอนพักจนกว่า

จะหาย ทุกวันนี้ผมยังคิดอยู่ว่าแม่บ้านคนไหนเป็นคนเช็ดกระจก ทำไมมันถึงได้ใสจนมองเห็นแต่ข้างหลัง

อย่างนั้น  ผมจะได้จ้างมาเป็นแม่บ้านที่บ้านของผมเองซะเลย....