อนุทิน 151705

ในที่สุดวันนี้ผมก็ต้องยอมโอนอ่อนผ่อนตาม กระแสเทคโนโลยี....

เช้าวันนี้ตื่นมาแต่ 6 โมงเช้า นั่งเชคเมล์ และงานตัวเองที่ยังต้องทำ โอ้ววว มีอีกมากมาย ช่วงสายขับรถพาหญิงสาวผู้เป็นภรรยา ไปโรงเรียนแม้วันนี้เป็นวันหยุด เธอก็ต้องทำงานเพราะเข้าใกล้เวลาเปิดเทอม ที่จะต้องเตรียมขัดถูห้อง จัดตารางสอน และหน้าที่ใหม่ในการรับผิดชอบกิจการสหการของโรงเรียนที่ฟื้นฟูขึ้นใหม่ ทำให้ต้องไปหาซื้อชั้นวางของร่วมกับทีมงาน เราใช้รถยนต์ฟอร์ แรงเยอร์ของผมไปขนชั้นวางของมือสองมา 6 ชิ้น เต็มกระบะท้ายพอดี แวะทานก๊วยเตี๋ยวมื้อกลางวันที่บ้านก๊วยเตี๋ยว ก่อนที่จะเข้าไปยกชั้นวางของให้กับโรงเรียน เรียบร้อย ผมกับหญิงสาวฯ ก็ออกเดินทางไปหาคุณแม่ ที่บ้านริมแม่น้ำป่าสัก จุดหมายประสงค์หลักที่เดินทางไปนอกจากเพื่อหาเวลาว่างไปหาแม่แล้ววันนี้เรามีเป้าหมายพิเศษ คือการไปดูไห ที่เป็นข่าวใหญ่โตว่าขุดพบเป้นฐานรองพื้นและโครงสร้างของโบสถ์โบราณอายุกว่า 300 ปี ซึ่งที่นั่นเป็นวัดบ้านเกิดและเป็นที่วิ่งเล่น เรียนหนังสือของผมมาแต่สมัยยังเล็ก เราได้รับความกรุณาจากคนงานที่กำลังขุดแต่งโบสถ์จากกรมศิลปากรอย่างมากที่อนุญาตให้เข้าไปดูไหที่ขุดพบ ซึ่งถูกนำมาวางเรียง อวดโฉมหลังจากนอนนิ่งใต้พื้นมากกว่า 300 ปี ในไห เต็มไปด้วยพระ พระพาย ....

ผมเดินทางกลับ และแวะโลตัส เพราะหญิงสาวของผมเะออึดอัดเต็มทนกับการไร้ร่องรอยการติดต่อของผมผ่านแอพลิเคชั่นยอดฮิต มานนานนับเดือน ที่จริงผมว่าผมมีอิสระ และมีเวลาอ่านหนังสือมากขึ้นเมื่อไม่มีไลน์ ไม่มีสมาร์ทโฟนใช้ แต่ก็อีกนั่นแหละ สังคมรอบข้างก็กดดัน ปรานามหยามเหยียด ...

ในท่ามกลางการพัมนา ไปสู่ความทันสมัย เมื่อเราถูกกล่าวหา และนิยามว่าล้าหลัง ทางเดียวที่จะพ้นความล้าหลังไปได้ก็คือต้องซื้อเทคโนโลยี วันนี้ผมจ่าย ไป 3990 บาท แลกกับ จอ 5.5 นิ้งอันเขื่อง ความจำภายใน 16 กิ๊ก กล้องหน้า แปดล้าน กล้องหลัง 13 ล้าน ผมไม่รู้หรอกว่ามันคือะไร แต่ ดูเหมือนเพื่อเก่า ๆ ในไลน์หลายต่อหลายคนจะดีใจที่เห็นผมกลับคืนวงการ

ก่อนนอนคืนนี้ผมคงต้องนั่งพิมพ์บทความให้ได้สักหน้าสองหน้า ตามที่สันยิงสัญญากับผู้จัดงานว่า ขอแค่วันศุกร์นี้ จะส่ง ผมเป็นคนผลัดวันประกันพรุ่งซะนี่กระไร