มีความสุขเท่านี้ก็พอแล้ว ได้กินข้าวให้อิ่มท้อง ไม่ได้กินของแพง ของมีราคา กินของที่ใช้เชิดหน้าชูตา
มีบ้านสักหลัง ที่มีความรัก ความเมตตา ความอบอุ่น ให้แก่กันและกัน
ทายกายภาพของบ้าน ป้องกันแดด กันฝน กันภัยอันตรายต่าง ๆ ได้
ถ้าจิตใจของคนรู้จัก "พอ" อยู่ที่ไหนก็มีความสุข
ที่เราไม่พอ เพราะชอบจับจ้องมองดูผู้อื่น คนดีกว่า รวยกว่า สวยกว่า ดีกว่า เมื่อเรานำเราไปเปรียบเทียบ ความสุขก็เกิดทุกข์
คิดว่าเราดีกว่าเขาก็หลง คิดว่าเราด้อยกว่าเขาก็ทุกข์ หรือแม้แต่คิดว่าเสมอเขาก็ยังอยากจะดีจะเด่นกว่า
การแสวงหาวัตถุ หาเท่าไหร่ก็ไม่พอ ถมเท่าไหร่ก็ไม่เต็ม
เราต้องนำสมาธิมาถมใจของเรา ใจของเราถึงจะเต็ม เต็มอิ่มด้วยความพอ แล้วเราจะมีความสุขที่ "พอเพียง"
สมาธิต้องฝึกทุกวัน ในหนึ่งวันต้องฝึกหลาย ๆ ครั้ง แต่ทุก ๆ ครั้งต้องตั้งใจ
การเจริญสติสัมปชัญญะเป็นสิ่งที่ดี เป็นสิ่งที่มีประโยชน์ เพราะเราจะไปปฏิเสธสิ่งแวดล้อมไม่ได้ ปฏิเสธสังคมไม่ได้
รูป เสียง กลิ่น รส ลาภ ยศ สรรเสริญ เป็นสิ่งธรรมดาของโลก เมื่อเราอยู่ในโลกมันก็ต้องเจออย่างนี้ จุดสำคัญก็คือ เราจะอยู่ในโลกนี้อย่างไร ไม่ให้โลกนี้ทำร้าย ทำลายเราได้
สิ่งภายนอกทุกอย่างนั้นไม่มีปัญหา ถ้าใจของเราไม่มีปัญหา
ต้องฝึกใจ พัฒนาใจ ใช้สติ ใช้สมาธิ ที่แข็งแกร่ง แข็งแรง แล้วเราจะอยู่ในโลกนี้ได้อย่างมีความสุข
ไม่มีความเห็น