5 มกราคม 2558
เปิดทำงานวันแรกของปี ทำงานราบลื่นไปด้วยดี ถ้าไม่ติดตรงความไม่ฉลาดทางอารมณ์ของผู้ที่ได้ชื่อว่าผู้บริหาร แต่ถึงอย่างไรก็ต้องเสร็จตามประสงค์ของคุณเธอทั้งหลายอยู่ดี จบ ๆ แบบขอไปที (คนทำสุขภาพจิตเสื่อมไปทุกวี่ทุกวัน)
ต้องขอบคุณหัวหน้าที่ทำให้เด็กคนนี้ได้เอาหน้าไปเสนอให้ผู้ใหญ่บางคนได้เห็นบ้าง แม้ใจตอนแรกใจผมไม่อยากจะไปก็ตาม แต่พอไปเจอแล้ว สวัสดีปีใหม่กันแล้ว ดูเหมือนว่าอะไร ๆ จะเริ่มดีขึ้นบ้าง อย่างน้อยคนที่มีอะไรติดค้างคาใจกับผมคงจะกระจ่างใจไปบ้างพอสมควร ที่สำคัญการขึ้นไปเป็นหมู่คณะทำให้ผมไม่รู้สึกอึดอัดใจมากนัก
เริ่มปีใหม่ ต้องตั้งใจคิดใหม่ คิดเยอะ และคงจะต้องเตรียมตัวอะไรอีกมากมาย แต่ก็ต้องค่อย ๆ ว่ากันไป ทุกปัญหาย่อมมีทางออกเสมอ ...
เพ้อไปใหญ่แล้ว จบดีกว่า
ไม่มีความเห็น