อนุทิน 134489

เมื่อฟังภรรยากับลูกชายทะเลาะกัน

จากเรื่องที่ลูกชายไปรับงานพิเศษกวาดพื้นทำความสะอาดร้านกาโต้ว์ดิโอลด์สยามงานเข้า 11.00 - 20.00น ค่าแรง 320บาท ทำว้นนี้..เป็นวันอาทิตย์ เพราะคนประจำจะไปเช็งเม้ง  ภรรยาชี้แจงกับลูกชายว่า ถ้าอยากจะทำงานละก็มีให้เยอะเลยแค่มาช่วยแม่เปิดร้านให้กับพ่อนอนตื่นสายหน่อยก็ได้ค่าจ้างจากแม่แล้ว...ลูกบอกไม่เอา...อยากได้เงินของคนอื่น...แม่บอก...ทำอะไรอย่าคิดแค่ปลูกถั่วงอกในช้อน...หนูยังเรียนแค่ปีจบปี2นะแม่.....แค่ 3.83 ยังใช้ไม่ได้หรอก.....แต่พ่อขอหนูแค่ 3.85 ตอนจบปี4 หนูก็รับปากพ่อได้สบายๆไหวอยู๋ ถ้าเกินนี้ไปพ่อบอกว่าหนูจะเป็นคนปลาด  แต่ไม่ใช่ฉลาดนะ....แม่หันมาค้อนใส่กระผมถึงละดุ้ง...ให้เข้าใจแม่หน่อยนะ...ถ้าลูกจะยืนอยู่บนพื้นถนนแล้วนับเป็นเลข1 เซนต์ นับสูงไปเลย100เซนต์..ความสูงมันก็100เซนต์เต็มดี...ถ้าลูกขึ้นมายืนบนไหล่พ่อกับแม่คนละข้างแล้วพ่อกับแม่ต้างเอามือจับลูกให้มีการทรงตัวไว้ให้ลูกนับจุดที่ยืนเป็น 1 เซนต์ตรงนั้นบ่าพ่อกับแม่สูง 160 เซนต์แล้วต่ออีก100เซนต์์โดยใช้ความสามารถเท่ากันนั่นไม่ดีกว่าหรือ....(เล่นวาทะขงจื้อใส่ลูกเลยเหรอ.เดี๋ยวลูกมันเล่นบ้างนะ)...โดนค้อนเควี้ยงใส่ครั้งที่ 2.....โธ่แม่  ถ้าเปรียบกาโตว์ เป็น เป็นต้นไม้ หนูเห็นต้นกิ่งผลปนใบเป็นรูปธรรมทางการค้าได้มาบ้างแล้ว..แต่ที่ยังไม่ได้เห็นคือรากฝอยรากแก้วที่อยู่ใต้ดินของต้นไม้ชนิดนี้ ต้องขุดดินดู...กระผมปล่อยก๊าก...วัวเผือกเอ้ย...เรียกลูกสาว...เอาน้ำมาให้พ่อกินหน่อย..คอแห้งจัง.

[ธิ]

คมปานกันนะคะ