๐ แพงพวยงามเพริศแพร้ว ..... เพียงแข
บานเบ่งภู่แมลงแล ....................ลูบไล้
โรยราร่วงหล่นแปร .................... เปลี่ยนกลีบ
ภุมราทีีมาใกล้ ............................ กลับเร้นลาหนี
(พระมหาวินัย)
๐ แพงพวยงามกลีบล้ำ .......เลิศงาม
สีม่วงชมพูยาม ....................คลี่แล้ว
ดึงดูดแมลงตาม ......................ตอมดอก
หอมบ่หอมมิแคล้ว ....................คลาดเคล้าคลึงชม
๐ ♡นารีฉูดฉาดกล้า................ เกินหญิง
กิริยาควรติง............................ติได้
แมลงภู่มิจริง .............................ใจดอก
ดอมเด็ดหาหอมไร้.......................เริดร้างห่างถวิล
(คุณครูประภัสสร โพธิจักร)
..
๐ ฉูดฉาดฉกาจกล้า .....กัลยา
นั่นแหละชายต้องตา ....... ต่อสร้อย
แวะเวียนเปลี่ยนมองมา ....... มอบรัก
กลัวแต่นางแน่งน้อย ............. นี่แล้วหวั่นไหว
๐ ใจง่ายหลายรักแล้ว ......... ฤาดี
ควรรักนวลสงวนที ............... ท่าไว้
นิ่งนิ่งยิ่งมองมี ...................... มนต์เสน่ห์
ดีกว่าดีดดิ้นให้ ........................ ห่อนไร้ใครถนอม
(พระมหาวินัย)
ขอบคุณภาพจากเน็ต
ไม่มีความเห็น