อนุทิน 133687


พระมหาวินัย ภูริปญฺโญ ..
เขียนเมื่อ

 

๐ แพงพวยงามเพริศแพร้ว ..... เพียงแข
บานเบ่งภู่แมลงแล ....................ลูบไล้
โรยราร่วงหล่นแปร .................... เปลี่ยนกลีบ
ภุมราทีีมาใกล้ ............................ กลับเร้นลาหนี
(พระมหาวินัย)

๐ แพงพวยงามกลีบล้ำ .......เลิศงาม
สีม่วงชมพูยาม ....................คลี่แล้ว
ดึงดูดแมลงตาม ......................ตอมดอก
หอมบ่หอมมิแคล้ว ....................คลาดเคล้าคลึงชม

๐ ♡นารีฉูดฉาดกล้า................ เกินหญิง
กิริยาควรติง............................ติได้
แมลงภู่มิจริง .............................ใจดอก
ดอมเด็ดหาหอมไร้.......................เริดร้างห่างถวิล
(คุณครูประภัสสร โพธิจักร)

..
๐ ฉูดฉาดฉกาจกล้า .....กัลยา
นั่นแหละชายต้องตา ....... ต่อสร้อย
แวะเวียนเปลี่ยนมองมา ....... มอบรัก
กลัวแต่นางแน่งน้อย ............. นี่แล้วหวั่นไหว

๐ ใจง่ายหลายรักแล้ว ......... ฤาดี
ควรรักนวลสงวนที ............... ท่าไว้
นิ่งนิ่งยิ่งมองมี ...................... มนต์เสน่ห์
ดีกว่าดีดดิ้นให้ ........................ ห่อนไร้ใครถนอม
(พระมหาวินัย)

ขอบคุณภาพจากเน็ต



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท