อนุทิน 129350

ทำให้นึกถึงเรื่อง...การนั่งอ่านธรรมะ ทุกวันๆ แต่ไม่เคยได้อ่านใจตนเองเลย
ว่าใจตนเองนั้นสกปรกหรือสะอาด...อันเป็นความสกปรกจากกิเลสที่เต็มไปด้วยอกุศลเจตสิค หรือสะอาดด้วยศีล ด้วยธรรม ด้วยปัญญา

เราอ่านธรรมะเยอะ แล้วเราก็ตีความว่าเราเข้าใจธรรมะ ... แต่กาย และวาจาไม่ได้แสดงออกมาถึงใจที่สะอาดจากอาสวะกิเลสทั้งปวงเลย