วันนี้ไปเผาศพ คุณลุงชด โพชนุกูล ที่ระโนต กลับมาก็มีผู้เข้ามาถามถึงความหมายของนามสกุล จึงเขียนเล่าไว้ ที่นี้
คุณลุงชด เป็นลูกของกำนันชวน (หรือเรียกชื่อเดิมว่ากำนันฉิ้น อดีตกำนันตำบลระโนดเมื่อหลายสิบปีก่อนซึ่งผู้เขียนเรียกติดปากมาตั้งแต่เด็กๆ ว่า ก๋งฉิ้น เพราะเป็นพี่ชายก๋งของผู้เขียน...)
ก๋งฉิ้นถึงแก่กรรมประมาณสามสิบปีก่อน ซึ่งตอนนั้น ผู้เขียนเริ่มเป็นวัยรุ่นก็เคยได้ไปเคารพศพของท่าน ส่วนก๋งของผู้เขียนเพิ่งถึงแก่กรรมไปเมื่อห้าปีก่อนนี้เอง....
แม้จะรับรู้มานานแล้วว่า่ ญาติพี่น้องที่ระโนดมีเยอะ แต่ผู้เขียนเกือบจะไม่รู้จักใครจริงเลย โดยมากก็รู้จักแต่เพียงชื่อ ... เมื่อวานโยมแม่และญาติๆ ได้ไปร่วมเป็นเจ้าภาพ ส่วนวันนี้ผู้เขียนก็ได้ไปร่วมพิธีฌาปนกิจศพ ที่วัดราษฎร์บำรุง...
ตระกูลของก๋ง เป็นตระกูลใหญ่ สืบต่อมาเกือบสองร้อยปีแล้ว และก็แยกย้ายกันไปอยู่ท้องถิ่นอื่นๆ กระจัดกระจาย ... ญาติผู้ใหญ่ก็ค่อยๆ จากไปตามกฎธรรมดา ส่วนรุ่นใหม่ๆ ก็มักจะไม่ค่อยรู้จักกัน....
ผู้เขียนค่อยๆ อายุมากขึ้น ก็ค่อยๆ ซึมซับเรื่องราวของตระกูล เพื่อนำไว้เล่าให้คนรุ่นหลังได้ฟังสืบต่อไป....
ไม่มีความเห็น