อนุทิน 126548

บ่าย 2 โมงแอบไปโรงพยาบาลทำบัตรประกันสุขภาพ เจอผู้ปกครองนักเรียนทำงานที่นั่น.เลยเข้าไปแสดงความยินดีที่ลูกชายสอบติด จ่าอากาศ สมความตั้งใจ ที่ออกไปติวเข้มโดยตรง...ใบหน้าพ่อผู้ที่คาดหวังให้ลูกเรียนนายร้อย แต่ได้จ่าอากาศ ถึงจะผิดหวัง แต่ลึกๆ ก็แอบปลื้มที่ลูกคือ1 ใน 400 จากคนกว่าสี่หมื่นคน..

ก็เลยบอกว่า สุดยอดแล้วค่ะ..ฝ่าด่านอรหันต์มาได้ขนาดนี้..แสดงว่าลูกชายไม่ธรรมดา..

ใบหน้าผู้เป็นพ่อยิ้มในหน้าอย่างภาคภูมิใจ

..เราเลยขอตัวกลับ..

ประทับใจบริการของโรงพยาบาลที่นี่มาก เป็นโรงพยาบาลเล็กๆ..แต่การบริการดีเยี่ยม เราไปถามหาห้องที่ทำบัตร เจ้าหน้าที่พาเราเดินจนถึงที่เลย..กล่าวคำขอบคุณแล้วยิ้มหวานให้ 1 ที..น่ารักจัง...เจ้าหน้าที่จำหน้าได้ ทั้งพ่อและลูกต่างก็เป็นลูกศิษย์เรานี่เอง..ฮ่าๆๆ...

กลับมาแวะทานเย็นตาโฟ แถม นมอีก 1 ขวดที่ร้านที่อร่อยที่สุดของที่นี่..เจอนักการเมืองท้องถิ่น กำลังนั่งทานกัน 2 คนอีกไม่กี่วันก็จะเลือกตั้งเปลี่ยนชุดใหม่กันสำหรับท้องถิ่นที่นี่..ซักถามกันสักพัก..เราก็ทานของเราไป..พออิ่ม..กำลังลุกไปจ่ายเงินแม่ค้าบอก.."รองนายกฯ จ่ายให้ครูแล้ว" เหลี่ยวมองไปนอกรถ..อ้าวกำลังจะเปิดประตูรถเลยตะโกน แบบผู้ดีนิดๆ พร้อมยกมือไหว้.."ขอบคุณนะคะ สำหรับค่าอาหารมื้อนิ" แอบคิดในใจ..ไปแอบจ่ายตอนไหนนิ แล้วอย่างนี้..เราจะผิดกฎหมายไหมน้อ..แต่เราไม่รู้ตัว..หากเราไม่เลือก จะบาปไหม หรือว่า บุญคุณต้องทดแทน..โอ้ยยย...เครียดเลย..ถึงว่าสิ..ก่อนจะลุกไป หันมายิ้มหวานให้เรา ตั้งหลายที พร้อมกับพูดว่า..ฝากด้วยนะครับ!!!! อั๊ยยยะะะ...งานเข้าเลยฉัน...

.