อนุทิน 125636

ใจของเราทุก ๆ น่ะมันมีเปรตอยู่หลายตัวนะ... พระพุทธเจ้าท่านถึงให้เราทุก ๆ คน  ฝึกทำใจให้สงบ อย่าได้พากันหลงวัตถุหลงสีหลงแสงหลงเสียง สิ่งเหล่าหละมันเป็นสาเหตุให้เราได้ฝึกจิตฝึกใจไม่ให้เราทำตามความโลภความโกรธความหลง ทำให้เราได้ฝึกจิตใจให้สงบ ฝึกปล่อยฝึกวางอารมณ์ให้รวดเร็ว อย่างตาเห็นรูปอย่างนี้แหละให้เรามีสติรวดเร็วอย่าให้ใจของเราตามอารมณ์ไป หูฟังเสียงอย่างนี้แหละ ให้เรามีสติเร็ว ๆ อย่าได้ตามไป ทุกอย่างที่มันเกิดขึ้นกับเราให้มีสติรู้ แล้วก็ไม่ให้ใจของเราตามอารมณ์ไป ถ้าเราตามอารมณ์ไปเราต้องมีปัญหาแน่ ไม่ว่าสิ่งนั้นจะดีไม่ว่าสิ่งนั้นจะชั่ว

พระพุทธเจ้าท่านตรัสว่า... “สิ่งที่เรารู้เราเห็นเราได้ยินได้ฟังนั้นน่ะมันคือนิมิตที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวันของเรา” เราอย่าพากันไปหลงนิมิต ไม่ว่านิมิตจะดีหรือจะไม่ดีน่ะอย่าตามไป ให้นิมิตนั้นเกิดขึ้นตั้งอยู่แล้วก็ดับไป ถ้าเราตามไป ตามอารมณ์ไป เราจะเป็นคนไม่มีสมาธิ จิตใจของเรามันจะขึ้นอยู่กับสิ่งที่มาสัมผัสในชีวิตประจำวัน เราจะไม่เป็นตัวของตัวเอง  เราจะเป็นคนหลงโลก หลงอารมณ์หลงนิมิตในชีวิตประจำวันอยู่ตลอด การพัฒนาชีวิตใจของเรามันก็จะไม่เจริญ ก็จะไม่ก้าวหน้า

พระพุทธเจ้าท่านให้เรามีชีวิตปกติแล้วแต่อะไรที่จะเกิดขึ้นกับเรา เมื่อเกิดขึ้นมาแล้วก็ให้มันแล้วไปเราไม่ต้องตามอารมณ์ไปไม่ต้องตามสิ่งแวดล้อมไป เราพยายามดำรงสติดำรงสมาธิ เจริญปัญญาว่าทุกสิ่งทุกอย่างนั้นมันเกิดขึ้น ทุกอย่างนั้นมันตั้งอยู่ ทุกอย่างนั้นมันดับไปไม่มีอะไรมากน้อยไปกว่านี้