อนุทิน 125444

"เวลาอาหารผ่านไปแล้ว งานในครัวจึงว่างลง

ตั๋วซือแป๋ (คนครัวใหญ่) ผัดกับแกล้มสองจาน

ยี่ซือแป๋ (คนครัวรอง) หาสุรามาป้านหนึ่ง

ทั้งสองนั่งไขว้ขาเสพสุขกับช่วงเวลาที่ปรอดโปร่งสบายที่สุดในวันนี้ ที่พวกมันยังมีชีวิตอยู่ได้

เนื่องเพราะแต่ละวัน ยังมีช่วงเวลาเช่นนี้เหลือไว้" - ฤทธิ์มีดสั้น ...

ไม่ใช่ปรัชญาใดใด แต่ผมชอบท่อนนี้ของโก้วเล้งมาก

คนเราทุกคนควรมีเวลาพักผ่อนเป็นส่วนตัวจริงๆ ในแต่ละวัน

ทำในสิ่งที่ตนเองมีความสุข ซึ่งมันจะเป็นอะไรก็ช่างเถอะนะครับ