อนุทิน 124903

ในสัปดาห์ที่ 4 ของการเป็นนักศึกษาฝึกสอน ณ ตอนนี้ก็ผ่านมาแล้วเป็นเวลา 1 เดือน ยอมรับเลยค่ะว่าในชีวิตการเป็นนักศึกษาฝึกสอน มีอะไรหลาย ๆ อย่างที่ให้เราได้เรียนรู้ ก่อนหน้าที่ดิฉันจะมาฝึกสอน มีใครต่อใครหลายคน เคยบอกเสมอว่า ชีวิตนักศึกษาฝึกสอนมีอะไรหลาย ๆ อย่างที่ให้เราได้เรียนรู้และพบเจอต่าง ๆ มากมาย มีทั้งน้ำตาที่เอ่อล้นออกมา มีทั้งน้ำเหงื่อที่ออกมาเพราะความเหน็ดเหนื่อย ณ เวลานี้ดิฉันเข้าใจในสิ่งต่าง ๆ ที่มีคนเคยพร่ำบอกมาแล้วอย่างท่องแท้ 

ด้านการจัดการเรียนการสอน สำหรับการจัดการเรียนการสอนนี้ ดิฉันเชื่อแล้วค่ะว่าการคุมชั้นเรียนมันยากมาก ๆ ยากกว่าการที่เราเตรียมเนื้อหาที่ต้องการสอน เพราะการคุมชั้นเรียนนั้น เราต้องหากลยุทธในการให้นักเรียนฟังเรา ให้นักเรียนเงียบ และสนใจในการเรียนนั้นยากมาก เพราะนักเรียนยังคงเป็นเด็ก กำลังอยู่ในวัยเล่น ซึ่งเป็นการยากที่จะให้นักเรียรนฟังเรา ซึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมานี้ ดิฉันได้สอนนักเรียนชั้น ป.5 นักเรียนในห้องได้เล่นกัน และไม่ฟังดิฉันเลย จนทำให้นักเรียน เคาะไม้บนโต๊ะ และบอกให้เงียบ และดิฉันได้พูดกับนักเรียนว่า รู้มั๊ยว่า ครูพี่เลี้ยงครูถามว่านักเรียนห้องนี้เป็นยังไรบ้าง ครูตอบว่านักเรียนห้องนี้น่ารัก ตั้งใจเรียน จนทำให้เสียงดิฉันสั่น และเดินออกจากห้องไป ทำให้นักเรียนในห้องเงียบ และเดินมาตามดิฉันกลับไปสอน พอดิฉันเข้าไปในห้อง จะมีเด็กคนหนึ่งที่ดิฉันสั่งให้จด ให้ทำการบ้าน แต่เขาไม่ยอมทำ พูดออกมาว่า ...ครูคับครูให้จดแล้ววาดรูปวัฏจักรใช่มั้ยคับ... ดิฉันดีใจมากจนพูดไม่ออกเลยทีเดียวค่ะ ทำให้ดิฉันรับรู้ได้ว่านักเรียนในห้องนี้ยังสนใจดิฉันและสนใจในการเรียน

และสิ่งสำคัญในอาทิตย์นี้ ดิฉันได้เจอกับผู็อำนวยการโรงเรียนโดยบังเอิญ ซึ่งดิฉันได้เเวะสวัสดีท่าน แต่ท่านกลับพูดกับดิฉันและเพื่อนว่า เธอสองคนอยู่โรงเรียนนี้ด้วยเหรอ ทำไมไม่เคยเห็นหน้า อยู่อย่างไรถึง ผอ. ไม่รู้จักแล้วอย่างนี้จะผ่านเหรอ ซึ่งดิฉันก็งงมากค่ะ เพราะดิฉันอยู่ฝั่งประถมซึ่งอาคารจะอยู่ไกลกับฝั่งมัธยม และดิฉันไม่ค่อยได้เดินไป เพราะดิฉันต้องช่วยครูพี่เลี้ยงทำงานห้องสมุดและเตรียมการสอนของตัวเอง และดิฉันได้ตอบท่านไปว่าดิฉันทำงานอยู่ห้องสมุดค่ะ แล้ว ผอ. บอกว่า ทำงานอะไรทำอยู่แต่ในห้องแล้วใครจะเห็น ซึ่งดิฉันกับเพื่อนตกใจจนน้ำตาตก คิดมาก จนตอนเช้าได้ปรึกษาครูพี่เลี้ยง แล้วท่านบอกว่าไม่มีอะไรหรอกท่านแค่ต้องการให้เรารู้จักกับท่าน และเดินไปช่วยงานฝั่งโน้นบ้างเท่านั้น อย่าคิดมาก