อนุทิน 122054

ทุกคนเกิดมามันมีสมบัติส่วนตัวอย่างนี้แหละ คือความเกิด ความแก่ ความเจ็บ  และความตาย พระพุทธเจ้าท่านให้เราปรับใจตั้งแต่ยังมีชีวิตอยู่ ยังไม่ตาย

ความหลงของเรานี้ก็ไม่อยากให้ตัวเองเจ็บ ไม่อยากให้ตัวเองแก่ ไม่อยากให้ตัวเองตาย มันเป็นไปไม่ได้ ร่างกายของเราแล้วแต่มันจะเป็น บางวันมันก็นอนหลับสบายดี บางวันก็นอนไม่ค่อยหลับ บางวันมันก็ตัวร้อน เป็นไข้ พระพุทธเจ้าท่านบอกว่ามันจะเป็นอะไรก็ช่างหัวมัน อย่างมากมันก็แค่ตายเท่านั้นแหละ มันไม่เลยตายไปได้ เพราะสิ่งต่าง ๆ มันก็เป็นอย่างนี้แหละ มันจะมาเกิดแก่ชีวิตจิตใจของเรา

เราจะเอาความชอบความไม่ชอบเป็นที่ตั้งไม่ได้ พวกเงิน พวกทรัพย์สมบัติ ลาภยศสรรเสริญนี้ มันก็ช่วยเราได้เพียงเล็กน้อย พระพุทธเจ้าท่านให้เรามาแก้ที่จิตใจของเราที่ความคิดของเรา ที่มันมีความเห็นไม่ถูกต้อง ความคิดเห็นยังไม่เป็นธรรมะ จิตใจของเรามันประกอบด้วยทิฏฐิมานะ อัตตาตัวตน อันนี้ก็ของเรา ลูกเราหลานเรา บ้านช่องอะไรก็ของเรา มันยังมีความคิดความเห็นที่ผิดอยู่มาก