อนุทิน 120865
subah
เขียนเมื่อช่วงนี้เรารู้สึกเหนื่อยใจจังนะ มันเป็นยังไงบอกไม่ถูกหรือเป็นเพราะเราทำงานมากไป. งานของเราเป็นงานที่ต้องอาศัยกำลังกายกำลังใจมากพอควร ถ้ารู้สึกเหนื่อยใจขึ้นมามันจะยิ่งทำให้ทำงานไม่ไหว
เราต้องทำใจใหม่แล้วนะ สร้างพลังใจให้ตัวเอง อีกวนเดียวเราจะได้หยุดแล้ว. หยุดวันเดียวก็ยังดีนะ อย่างน้องมีเวลาเหลือหลายชั่วโมงกว่าจะไปทำงาน
คิดถึงมะจังนะถ้าเป็นเมื่อก่อนอย่างน้อยได้กลับมาปรับทุกข์เล่าให้มะฟังว่าเราต้องเจอกับอะไรบ้าง แม้ช่วยอะไรไม่ได้อย่างน้อยรับฟังเราก็ยังดีนะ
คิดถึงนะมะ. คิดถึงทุกคนที่ไม่ได้อยู่กับเราแล้ว. พ่อแม่พี่สาวพี่เขย อย่างน้อยเราก็รู้ว่าเขาจากเราไปแล้วจริงๆ ไม่ได้เจอกันอีกแล้วในชีวิตนี้
แต่ยังมี ที่ยังมีชีวิตมีลมหายใจอยู่ในโลกนี้ก็เหมือนจากกัน. จากกันทั้งที่ยังมีลมหายใจมันเจ็บปวดและสะเทือนอารมณ์ทุกครั้งที่คิดถึงเขาเหล่านั้น. ใจแข็งมากนะ จากแล้วจากเลย ข่าวคราวไม่เคยส่งถึงกัน ไม่น่าเชื่ือว่าแม้เราจะสายเลือดเดียวกัน แต่เราไม่มีเยื่อใยความผูกพันเหลือถึงกันเลย. คนอื่นกลับดีกว่า.....
ไม่เป็นไรนะ เราต้องอยู่ได้ ชีวิตเราต้องดำเนินต่อไปให้ได้. เรายังต้องรับผิดชอบอีกหลายชีวิต
แม้วันนี้หรือวันไหน มีเรื่องอะไรมากระทบจิตใจเราทำให้เราเซไปบ้าง แต่เราต้องอดทนนะ ต้องผ่านเรื่องต่างๆไปให้ได้
แม้บางครั้งจะไม่มีใครเข้าใจเราอย่างน้องมีตัวเราเองที่เข้าใจตัวเอง เเละจะเป็นกำลังใจให้ตัวเองอยู่เสมอนะ
22.36น 16/2/56
Subah
