อนุทิน 120847

สวัสดีเช้าวันเสาร์
ฟ้าครึ้มดูเหงาๆ
ลุกจากเตียงด้วยความลำบากยังคงปวดเมื่อย..ปวดกว่าเมื่อวานอีกแฮะ
มองบนโต๊ะมีการบ้านหลายชิ้นที่ต้องจัดการ...นี่แหละชีวิตนิสิต 
คนที่อ้อนว่าจะมาช่วยทำงานพอหยิบresearch ให้ช่วยแปลก็หายวับไปกับสายตา
บ่นๆไปให้พอคลายเหงา...
ได้เวลาจัดการแล้ว..เริ่มที่จัดการตัวเองก่อนแล้วกัน