อนุทิน 112610
Sila Phu-Chaya
เขียนเมื่อ- วันนี้เป็นศิลาณี
- ช่วงเช้าได้พบเพื่ิอนเก่าโดยบังเอิญ เธอสูญเสียสามีมาได้ห้าปีแล้ว และมีเจตนาจะทำพินัยกรรมยกทรัพย์สมบัติที่มีอยู่ให้คุณแม่และน้องๆ ทั้งที่เธออายุสี่สิบปีเศษๆ แววตาเธอยังฉายแววเศร้าทั้งที่เวลาผ่านไปนานแล้ว และเธอก็เล่าว่าเธออธิษฐานจิตที่จะขอพบสามีเธอทุกภพชาติ จึงได้กล่าวเตือนสติเธอไป
- ความอาลัยรักหากมากเกินไปคือการเหนี่ยวรั้ง
- บุญ บาป กรรมแต่ละคนไม่เท่ากัน อย่าอธิษฐานเช่นนั้นเลย
- เธอตั้งใจรับฟังหลายเรื่องและดูสบายใจขึ้น
- ช่วงเที่ยง พี่ๆ น้องๆ ที่ทำงานเดิมชวนไปทานเลี้ยงต้อนรับน้องใหม่ที่กัลปพฤกษ์ สีลม
- ก่อนไป พี่ที่เคยเป็นลูกน้องเก่าเรา ซึ่งตอนนี้เป็นหัวหน้าใหม่แทนเราแล้ว เอ่ยปากขอร้องให้เราช่วยให้ปาฐกถาลูกน้องด้วย เพราะปัญหาทุกวันนี้ลูกน้องไม่ค่อยเชื่อฟังเลย
- เราปฏิเสธนุ่มนวลว่า ดีใจที่พี่มีปัญหาอะไรก็นึกถึง แต่เรื่องนี้เป็นเรื่องที่หัวหน้าใหม่ต้องทำหน้าที่เอง มันอาจจะผิดกาละเทศะ และแนะนำพี่เขาไปว่าเป็นหัวหน้าคน ขอให้มีเมตตาต่อทุกคนเสมอกันและไม่มีเงิ่อนไข ซึ่งเป็นสิ่งที่ทำยากมาก แต่อยากให้พี่ทำ ...คำพูดที่กล่าวมานี้หาได้ไม่เคารพพี่เขาไม่ แต่มาจากความไว้เนื้อเชื่ิอใจที่พี่เขามีต่อเราและที่ผ่านมาเราได้ปกป้องพี่เขาในฐานะหัวหน้ามาโดยตลอด จึงกล้าพูดค่ะ
- บังเอิญเหลือเกินวันนี้อ่านบันทึก g2k มีกัลยาณมิตรพูดหรือเอ่ยถึงพหรมวิหาร ๔ ไว้ ๓ ท่าน บันทึกอาจารย์ ดร. ธวัชชัย บันทึกคุณปริม และอนุทินพี่หมอเล็ก (ภูสุภา)
- ๒๔ สิงหาคม ๒๕๕๕
ความเห็น (1)
พรหมวิหาร ๔ มีสรรพคุณทางตัวยา...รักษาทุกข์ - โลก
ขอบพระคุณสิ่งดี ๆ ที่อาจารย์ Sila นำมาฝากมากครับ