อนุทิน 111942

เช้านี้ได้เห็นข้อความของท่านอาจารย์ รู้ว่าต้องรีบทําการบ้านส่ง

ไม่อย่างงั้นอาจารย์จะดุเอา สมองเลยคิดตลอดถึงเรื่องต่างๆ

มากมาย แต่ก็ยังหาเริ่มต้นไม่ได้ เพราะรู้ว่าการเขียนถ้าเริ่มเรื่องดีก็จบได้ดี ผมไม่อยากนําเรือออกจากฝั่งแล้วหาฝั่งกลับ

ไม่เจอ มีอีกอย่างคือเวลาที่สมองคิดถึงบางเรื่องได้ถ้าไม่จด

ผ่านไปก็ลืม อายุมากมันก็เป็นอย่างนี้ไม่เหมือนตอนหนุ่มความ

จําดี แต่ไปจําเรื่องไร้สาระไว้มากเลยเนื้อที่ความจําในสมองเหลือน้อย ทุกวันนี้ใช้การจดและเขียนด้วยมือก่อนค่อยพิมพ์

พอดีเห็นเขาเขียนเกี่ยวกับวันแม่กันคิดอยากเขียนด้วย

แบบฉบับคนเก่าชอบเล่าเรื่องเหตุการณ์ในอดีต กําล้งเขียน

ด้วยมืออยู่แต่ยังหาฝั่งกลับไม่เจอ