อนุทิน 111381
krunuch
เขียนเมื่อฝนตกพรำๆติดต่อกันตลอดสัปดาห์ ด้วยภาระ หน้าที่
ต้องออกบ้านแต่เช้าทุกวัน บางอารมณ์ ก็คิดอยากเกเรบ้าง
เห็นใจเด็กๆที่บ่นว่าไม่อยากไปโรงเรียนขึ้นมาทันที
ผู้ใหญ่อย่างเรายังมีอารมณ์อยากเกเรไม่ทำงานบ้างเลย
แต่ค้วยภาระ หน้าที่ ที่ต้องทำให้ดีที่สุด ก็ต้องทำ
และคิดว่า ทำภาระ ให้เป็น ฉันทะ ทำภาระหน้าที่ทุกอย่างด้วยใจรักแล้วเราก็สุขใจ
ดูแลอบรมสั่งสอน ให้เด็กๆอยู่รอดปลอดภัย
อ่านออก เขียนได้ มีสติยั้งคิด สุขภาพอนามัยดี
ไม่ติดเชื้อโรคร้ายแรง ไม่ทะเลาะเบาะแว้งกัน
อยู่ในสังคม อย่างมีความสุข ผ่านไปอีกหนึ่งสัปดาห์ เหนื่อย แต่ก็ สุขใจ
พ่อแม่รักลูกแม้น ดวงตา
ยังส่งลูกรักมา มอบให้
ลูกเราสิรักษา ดีสุด ใจเฮย
ของที่รับฝากไว้ จักต้อง ทวีคูณ
หม่อมหลวงปิ่น มาลากุล
............................................................
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น