อนุทิน 108057

บทความ งานวิจัยเรื่อง ผลการฝึกบริหารจิตตามวิธีของโยคะ ที่มีต่อการพัฒนาความคิดสร้างสรรค์ ในงานวาดภาพระบายสี ของ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ผู้วิจัย ฉัตรชัย ต้วงศิริ มหาวิทยาลัยบูรพา ปี 2547 การศึกษาครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อพัฒนาความคิดสร้างสรรค์และเปรียบเทียบความคิดสร้างสรรค์ในงานวาดภาพระบายสีของนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ระหว่างกลุ่มที่ได้รับวิธีการสอนโดย การ ผึกบริหารจิตตามวิธีของโยคะกับกลุ่มที่ได้รับวิธีการสอนแบบปกติ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ ในการศึกษาค้นคว้า เป็นนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2545 โรงเรียนสาธิตพิบูลบำเพ็ญ อำเภอเมือง จังหวัดชลบุรี จำนวน 20คน ที่ได้มาจากการสุ่มตัวอย่างแบบสุ่มเข้ากลุ่ม (Random assignment) เป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมซึ่งใช้กับรูปแบบการวิจัย Posttest-Only Control Group Design โดยกำหนดให้กลุ่มทดลองฝึกบริหารจิตตามวิธีของโยคะประมาณ 30นาที ก่อนการปฏิบัติกิจกรรมวาดภาพระบายสี จำนวน 10 คน และกลุ่มควบคุมปฏิบัติกิจกรรมวาดภาพระบายสีตามปกติ จำนวน 10 คน เครื่องมือที่ใช้วัดและประเมินผลในการวิจัยคือ ชุดกิจกรรมทางสร้างสรรค์ทางทัศนศิลป์ โดยตรวจให้คะแนนผลงานจาก หลักเกณฑ์ทอแรนซ์ ซึ่งศึกษาเพียง 2 ด้าน คือ ด้านความคิดริเริ่ม (Originality) และด้านความคิดละเอียดลออ(Elaboration) สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าเฉลี่ย , ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่า( t – test) โดยกำหนดระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ผลการวิจัยพบว่า 1.วิธีการสอนโดยการฝึกบริหาจิตตามวิธีของโยคะสามารถพัฒนาความคิดสร้างสรรค์ ด้านความคิดริเริ่ม และด้านความคิดละเอียดลออ ในงานวาดภาพระบายสีของนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 2.ความคิดสร้างสรรค์ด้านความคิดริเริ่ม และด้านความคิดละเอียดลออในงานวาดภาพระบายสีของนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ระหว่างกลุ่มที่ได้รับวิธีสอนแบปกติกับกลุ่มที่ได้รับวิธีสอนโดยการฝึกบริหารจิตตามวิธีของโยคะ แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05