เมื่อก่อน คราที่ได้เห็นบุคคลผู้ที่แต่งเครื่องแบบ เช่น เครื่องแบบข้าราชการทหาร ตำรวจ เครื่องแบบข้าราชการครู หรือ บรรดาบัณฑิตต่าง ๆ ฯลฯ ก็รู้สึก ศรัทธา น่าเคารพ เกรงขาม ชื่นชม ฯลฯ
ต่อมา เมื่อเติบใหญ่ ได้เข้ามาอยู่ใน เครื่องแบบ... ความรู้สึกเริ่มเปลี่ยน ด้วยพบความจริงว่า ผู้สวมใส่เครื่องแบบไม่ได้เป็นตามจริง ดังที่รู้สึก ซ้ำกลับมีพฤติกรรมตรงกันข้าม ลับลวงพราง...มากมาย
มาบัดนี้ เห็นสาระตามความเป็นจริงแล้วเข้าใจ ทั้งชัดเจนต่อพฤติกรรมบุคคล...ที่โดยแท้ ต้องเข้าไปเอาภาระ เข้าไปช่วย เข้าไปพัฒนาเพื่อให้บุคคลผู้สวมเครื่องแบบเหล่านั้น ได้เข้าถึงเครื่องแบบที่จักมาสวมที่ใจ...แต่งใจ เพื่อให้มีศีล...มีปกติมั่นคงในศีลโดยแท้
ไม่มีความเห็น