อนุทิน 105413

สามสิบสี่ปีที่ไม่เคยเปลี่ยนของผมคือความเป็นคนเจ้าโทสะ ควบคุมความโกรธไม่เคยอยู่ ถือเอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่ และไม่แคร์ความรู้สึกคนรอบข้าง ค่อนข้างที่จะเป็นคนไร้ระเบียวินัย ไม่รักความสะอาด แต่ก็อดไม่ได้ทุกครั้งที่จะลุกขึ้นมาโวยวายเมื่อเห็นความไม่เป็นธรรม ความไม่ถูกต้อง หรือการเอารัดเอาเปรียบ ผมเป็นคนใช้จ่ายฟุ่มเฟือย ใช้เงินมือเติบ สิบเอ็ดปีที่ทำงานมีเงินผ่านมือผมหลายล้านบาทจากน้ำพักน้ำแรงของตัวเอง แต่ผลของมันก็คือ วันนี้ในวันเกิดผมมีเงินติดกระเป๋าไม่ถึงพันบาท จนไม่อาจที่จะไปทำบุญวันเกิดที่ไหนได้ในเช้าวันนี้ ผมเป็นคนโลเล จับจด ทำอะไรได้ไม่นานก็เบื่อและเจ้าอารมณ์เอาแต่ใจทำให้ทำอะไรแล้วมักถอยเข้าถอยออกจนผู้คนเอาแน่เอานอนอะไรกับผมไม่ได้ อีกอย่างผมเป็นคนขี้เกียจและชอบผลัดวันประกันพรุ่ง ผมปล่อยให้เวลาผ่านเลยไปกับการทำสิ่งไร้สาระ วันแล้ววันเล่าจนทุกอย่างล่าช้าเสียการณ์ อาจเรียกได้ว่าผมเป็น อกตัญูชน เพราะที่ผ่านมาผมไม่ได้ตอบแทนบุญคุณของพ่อแม่เท่าที่ควร เวลา เงินทอง และพลังกายใจผมถูกใช้ไปกับสิ่งเหลวไหลไร้สาระเสียมากกว่า ผมรู้สึกว่าตัวเองเป็นครูที่ไม่เอาไหน เพราะสอนหนังสือมาสิบเอ็ดปี ไอ้ที่จะตรงไปตรงมาตามหลักสูตร ตามตำราแทบจะมีได้ยาก หลายครั้งเด็ก ๆ ก็สับสน อีกอย่างผมเป็นคนไม่เข้มงวดและไม่ชอบสร้างระเบียบวินัยให้กับเด็กเอาเสียเลย ผมผ่านการเลิกรากับคนรักมาหลายครั้งหลายคราเพียงเพราะผมไม่พร้อมจะเสียสละและไม่เคยคิดให้อภัยคนรักของผมเลย จนอาจเรียกว่าผมรักใครไม่เป็น ผมชอบสร้างเงื่อนไขในชีวิตด้วยการรับปากช่วยเหลือคนอย่างชุ่ย ๆ แล้วก็ขี้เกียจที่จะทำให้เขาและในที่สุดผลของมันก็ออกมาเป็นความบาดหมางใจ ผมพูดมากพูดแต่เรื่องไร้สาระพูดแต่เรื่องลามกสองแง่ง่ามและตลกโปกฮาไปวัีน ๆ ไม่สมฐานะที่เป็นครูและเป็นคนที่เติบใหญ่เลย