อนุทิน 105406

(๓) คุยกับตนเอง;

• สำหรับเช้าวันนี้ความขี้เกียจที่คอยฉุดรั้งเราไว้ทำให้ไม่อยากจะตื่นขึ้นมาภาวนา แต่ด้วยความที่รู้ว่าอาการที่เกิดขึ้นนี้คือ อะไร จึงได้ฝืนใจกูขัดใจกู ลุกขึ้นมาทำภารกิจ และเมื่อร่างกายตั้งลำตรง ความขี้เกียจก็หายไปโดยพลัน นี่แหละคือ อาการรู้ทัน รู้ตาม...ในห้วงเวลาที่ไม่นานนัก ถือว่าดีขึ้นแต่ก็ยังสามารถพากเพียรต่อไปได้อีก
• กับข้าวที่ทำถวายเป็นราดหน้า ... หลังจากที่ทดลองปรุงอาหารด้วยเกลือ น้ำตาล และซีอิ๊วขาว ไม่น่าเชื่อว่านี่คือ ความลงตัวที่สามารถทำให้รสชาติอาหารอร่อยได้ และบางอย่างใช้เพียงแค่เกลือก็ให้รสอร่อยได้เช่นกัน ก่อนไปที่วัดนำราดหน้าไปถวายหลวงปู่จิตที่โรงพยาบาลด้วย
• ตักก้นบาตรใส่ห่อข้าวมาทานที่ทำงาน ก็ยังรักษาแนวทางการฝึกฝนตนเองในการให้มีความสมถะและสันโดษเพราะอยู่ในความเป็นไป ใจนี้มันคอยแต่จะกระโดดไปตามเครื่องล่อ ก็ต้องเพียรกันต่อไปจนกว่า "ความอยาก" จะจางหายไป ทุกวันนี้เพียงเบาบางลงได้ขนาดนี้ก็พอทำให้มีความรู้สึกมีกำลังใจขึ้นเยอะต่อชีวิต
• พาโบโซ่ไปทำงานด้วย ...
• ตอนเย็นเข้ากราบหลวงปู่ตั้งแต่ห้าโมงเย็น พร้อมกับแม่ชีภัส แม่อ้อ และโบโซ่ ได้ธรรมะรดใจให้ชุ่มฉ่ำเย็น ท่านเมตตาเทศน์สอนนานเป็นสภาวะธรรมอันละเอียดอ่อน ที่เต็มเปี่ยมไปด้วยวิถีแห่งพรหมวิหารสี่ จนถึงประมาณหนึ่งทุ่มกว่าท่านเมตตาให้ไปเยี่ยมคุณยายพิม มีกำลังใจร่วมกันอย่างยิ่ง