- วันนี้ตื่นมาด้วยอากาศเครียดพุ่งล้นจนน่าตกใจ กลัวจำโพยไม่ได้
- ก่อนพรีเซนต์สมองมันว่างๆ เหมือนไม่มีอะไรในหัวเลย
- พอเริ่มพูดปุ๊บ ไฟติดเลย หลุดโพยบ้างแต่ว่ายังพูดภาษาญี่ปุ่นที่ยังฟังเป็นภาษาญี่ปุ่นได้ เลยดูเนียนๆ
- ฟังคำถามรู้เรื่อง ตอบคำถามได้ตรงประเด็น แล้วก็รับคอมเม้นต์ต่างๆ
- พรีเซนต์เสร็จ .... "โล่ง"
- ตามมาด้วยความ "ดีใจ" หลายประการ...
- ดีใจที่ก่อนหน้านี้ยอมเหนื่อยเตรียมพรีเซนต์ เขียนสคริปต์มาให้คนญี่ปุ่นแก้ ซ้อมพรีเซนต์กันมาสองสามรอบ พอวันจริงมันเลยแม่นเป๊ะ ตรงประเด็น
- ดีใจที่มีคนสนใจงานเราเยอะมาก เหวอๆนิดๆ (ไม่คิดว่าคนจะสนใจขนาดนี้)
- ดีใจที่คนประเมินให้งานอยู่ในระดับมีคุณภาพดี มีผลน่าพอใจ
- ดีใจที่ตอนนี้มีคนช่วยต่อขาต่อแขนงานเราเต็มเลย ประมาณว่ามีประเด็นทำงานวิจัยต่อได้อีก 5 ปี 10 ปี ^^
อนุทิน 10262 - มุทริกา
เขียน:
ความเห็น (0)
อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
ไม่อนุญาตให้แสดงความเห็น
- เพิ่มความเห็น
เพิ่มความเห็น