มุมหนึ่งของความรัก(เอาซะหน่อย)
พูดถึงความรัก ในทางวิทยาศาสตร์อธิบายอะไรไม่ได้ มากไปกว่า การเปลี่ยนแปลงของสารกระตุ้นในสมอง การเปลี่ยนแปลงของฮอร์โมนในร่างกาย แต่ไม่ว่าจะเป็นอย่างไรก็ช่างมันเถอะ ถึงแม้ว่า มันจะมีเหตุผลอะไรที่มากไปกว่านั้น เราคงจะทำอะไรกับมันไม่ได้หรอก
พูดถึงความรัก ในทางวิทยาศาสตร์อธิบายอะไรไม่ได้ มากไปกว่า การเปลี่ยนแปลงของสารกระตุ้นในสมอง การเปลี่ยนแปลงของฮอร์โมนในร่างกาย แต่ไม่ว่าจะเป็นอย่างไรก็ช่างมันเถอะ ถึงแม้ว่า มันจะมีเหตุผลอะไรที่มากไปกว่านั้น เราคงจะทำอะไรกับมันไม่ได้หรอกสำหรับผมแล้ว มันไม่มีเหตุผลเอาซะเลย ว่า ทำไม อยู่ดี ๆ เราต้องรู้สึกปิ๊ง กับคน ๆ นี้ด้วย บางครั้งเพียงแค่ได้ยินเรื่องราวของเขาคนนั้นก็รู้สึกดี ๆ แล้ว มากกว่าความรักที่เราให้คนอื่นแล้ว ก็คือ "รักตัวเอง" อย่าไปหลงเชื่อหากมีใครบอกคุณว่า "รักเรามากที่สุด" เพราะว่าคุณกำลังถูกหลอกเข้าแล้ว ลองนึกว่ามีใครมาทำให้ชีวิตเรารู้สึกว่า ไม่ใช่ของเรา เราคงรู้สึกว่า ถูกบังคับ ไม่เป็นอิสระ ก้าวก่ายมากเกินไป แม้ว่ารู้จะรู้สึกว่า รักเขาก็ตาม นั่นแสดงว่า เรายอมไม่ได้ที่จะให้ตัวเราเป็นทุกข์ ในทางตรงข้ามก็เช่นเดียวกัน เพราะฉะนั้นอย่าไปเปลี่ยนชีวิตของใคร ยกเว้นแต่เขาจะเปลี่ยนของเขาเองและด้วยสาเหตุแห่งความรักที่มีต่อตัวเองแล้ว ทำให้เรารู้สึกอยากที่จะรักคนอื่น และทำอย่างเดียวกันกับที่คิดว่าตัวเองต้องได้รับ นั่นคือ ความสุข ความสบายใจ ความมีอิสระ(สัตว์ที่เราเลี้ยงโดยการกักขังคงจะพูดไม่ได้ จึงทำให้เราคิดว่า มันมีความสุขที่อยู่กับเรา หรือว่าเราทำให้มันมีความสุข ลองคิดดูไหม่นะครับ???)
- สิ่งที่เราต้องการ คือ สิ่งที่คนอื่นต้องการ
- เราไม่สามารถมอบสิ่งที่เราไม่มีให้กับคนอื่นได้ แน่นอนว่า หากเราไม่รักตัวเองแล้ว เราก็อย่าคิดว่าจะรักใครได้ ในทางกลับกัน เราก็อย่าคิดเลยว่า คนที่ทำร้ายตัวเอง (ทั้งทางตรงและทางอ้อม) จะรักเราได้
- ความรักที่เรามีให้ตัวเอง คือ ยอมรับความเป็นตัวเอง
- ไม่ไปวิพากษ์วิจารณ์คนอื่น(ผู้หญิงส่วนใหญ่บอกว่า ข้อนี้ยากสุด) นั่นเป็นการยอมรับในคนอื่น(หรือว่า เรื่องของมัน)
- ไม่ไปคาดหวังสิ่งใด ๆ จากคนอื่น อย่างเช่น ทำไมเขาไม่เป็นอย่างนั้น ทำไมเขาไม่เป็นอย่างนี้(แล้วเราเป็นอย่างที่เราอยากให้เขาเป็นหรือเปล่าล่ะ ส่วนใหญ่ตอบว่า "ไม่ แต่เขาต้องเป็นอย่างนั้น"
- สุดท้าย อย่าคิดที่จะควบคุมใคร (หากคุณคิดว่าคุณรักสัตว์เลี้ยงของคุณก็ปล่อยมันไป และถ้ามันรักคุณมันจะอยู่กับคุณ แต่ส่วนใหญ่จะบอกว่า "มันก็หายเลยนะสิ" ก็แน่นอน เพราะคุณกำลังควบคุมด้วยพันธนาการ เงื่อนไขทีต้องเลือก) เมื่อเราไม่อยากให้ใครต้องมาควบคุม ก็อย่าคิดที่จะควบคุมใคร
- เมื่อคุณให้คุณจะได้รับ
หมายเลขบันทึก: 78882เขียนเมื่อ 15 กุมภาพันธ์ 2007 21:36 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 17:25 น. () สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (6)
ขอบคุณค่ะ มาแจกดอกไม้ :)
ขอบคุณครับ สวย น่ารัก(ดอกไม้)
นักวิทย์ ฯ ก็พูดถึงความรักได้เด็ดขาดดีแฮะ..
ยอมรับคนอื่น..ไม่คาดหวังสิ่งใดและไม่คิดควบคุมใคร..เป็นทรรศนะของความรักที่ตรงมากเลยค่ะ..^ ^
ขอบคุณครับ
แต่ถ้าถามว่า ทำได้หรือเปล่าล่ะ ผมคนหนึ่งล่ะ ที่ตอบอ่อย ๆ ว่า ได้นิดเดียว แต่ก็พยายามครับ
ความรักเป็นเรื่องของความรู้สึกที่น่าจะมีนักวิทยาศาสตร์ วิจัย บ้างน้า ว่าเพราะอะไรส่วนไหน ตรงใด ทำให้ เป้นอย่างนั้นได้ หุหุ แต่มันไม่ค่อยจะมีเหตุผลเอาเสียเลย นะคะ
มีสิครับ แม้ว่าจะไม่เข้าท่า หรือไม่ตรงใจใครเท่าไหร่นัก แต่ก็มีการพูดถึงในวิทยาศาสตร์จริง
ลองเข้าไปอ่านงานของ อ.วิจารณ์ ที่นี่ดูสิครับ
แต่ก็อาจเป็นแค่เพียง แพะัรับบาป ของความรักไปก็ได้
(เหมือนยีนความอ้วน ที่ต้องรับโทษของพฤติกรรมการกินที่ไม่ควบคุมของเราไป)