ทำใจให้เป็นสุข สนุกกับงานที่ทำ
จงเตือนตนด้วยตนเองแบบนี้แหละ ชีวิตจะได้ไม่ต้องรีบเร่งจนเกินพอดี ไม่ต้องใส่ใจกับคำว่ากำไรหรือขาดทุน มีแต่เสมอต้นเสมอปลาย สบายๆและผ่อนคลายกับสิ่งแวดล้อมที่สร้างขึ้นด้วยตนเอง
แม้จะไม่มีความคืบหน้า แต่สัมผัสได้ถึงการเปลี่ยนแปลงอยู่บ้าง เพราะลงมือทำวันละเล็กละน้อย กับชีวิตที่ใกล้ชิดกับต้นไม้ ซึ่งให้ร่มเงามากขึ้นกว่าปีที่ผ่านมา
เมื่อต้นไม้เติบโต จึงสังเกตพบว่า น้ำในคลองไส้ไก่ ลดลงอย่างเชื่องช้า ไม่ลดฮวบฮาบเหมือนก่อน สะท้อนให้เห็นถึงการอุ้มน้ำและพลังงานแสงแดดที่แผดเผาผิวน้ำได้ไม่เต็มที่นัก
ถึงเวลาที่ต้องนำน้ำจากสระน้ำลึกมาใช้แล้ว เพื่อมิให้ความแห้งแล้งเป็นปัญหาและอุปสรรคในโคกหนองนา วันนี้จึงจัดซื้อจัดหาทั้งปั๊มน้ำเครื่องใหม่และท่อใหญ่สำหรับการส่งน้ำไปยังแปลงต่างๆ
คิดถึงหญ้าหวานพันธุ์อิสราเอล ซึ่งมีอยู่แล้ว หากได้ขยายพันธุ์ในแปลงนา ต้อนรับระบบน้ำที่ปรับปรุงใหม่ คิดว่าในต้นฤดูฝนของปีนี้ อาจจะได้เห็นหญ้าหวานเขียวขจี ไม่มีคำว่าสูญพันธุ์
ทุกวันที่ดูเหมือนจะร้อนแล้งมากยิ่งขึ้น แต่ไม่เคยคิดที่จะหยุดเรื่องผักสวนครัวรั้วกินได้ ไม้ดอกไม้ประดับและไม้ยืนต้น ยังคงนำเข้าอยู่เนืองๆ รู้สึกสนุกสนานกับการปลูกต้นไม้เสียนี่กระไร
แรงจูงใจน่าจะได้จากวิธีคิด และปฏิบัติการทำปุ๋ยหมักไว้ใช้เอง เพราะมีอุปกรณ์ครบ ทั้งใยมะพร้าว แกลบ ขี้วัว และขี้หมู ตลอดจนน้ำหมักชีวภาพ สุดท้ายกำลังขยับขยายน้ำส้มควันไม้เอาไว้ใช้เอง หากมีเหลือพอ อาจจำหน่ายให้ชุมชนในราคาที่ถูกที่สุดด้วย
คิดและลงมือทำ จึงได้รับความสุขตามสมควรแก่วัย ยังสามารถบริหารจัดการเวลาและร่างกายได้อย่างกระฉับกระเฉง ที่สำคัญที่สุดก็คือ ความรู้สึกส่วนลึกที่ยังต้องการเรียนรู้อยู่ร่ำไป
โดยเฉพาะด้านงานเกษตร ที่เกี่ยวข้องกับการใช้ชีวิตประจำวัน และมีความสัมพันธ์กับสุขภาพและสิ่งแวดล้อม..จึงพร้อมเสมอที่จะเปิดใจรับสิ่งใหม่ๆเข้ามา เพื่อโคกหนองนาสวนป่าเพชรสุวรรณ
หลายคนแนะนำให้ทำรีสอร์ท เพื่อต้อนรับผู้คนที่จะมาพักช่วงเทศกาล อาจมีรายได้เป็นกอบเป็นกำ แต่คำถามที่มักจะถามตัวเองอยู่เสมอว่า..มีความสุขดีอยู่แล้ว จะดิ้นรนไปเพื่ออะไรอีก...?
ทุกวันนี้...ที่สร้างไว้ เห็นลูกหลานมาพักผ่อนหย่อนใจ ก็ถือว่าบรรลุวัตถุประสงค์ของชีวิตแล้ว ไม่ต้องการคิดอะไรมากมาย ทำทุกวันให้ดีที่สุด เพื่อความสุข..สนุกกับชีวิตได้ทุกวัน
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
๒๐ มกราคม ๒๕๖๗
ไม่มีความเห็น