๕. เส้นทาง...ปลา

          ในช่วงเวลานี้...ที่ฝนยังไม่หยุดตก ยังต้องตื่นตระหนกกับเรื่องการบริหารจัดการน้ำกันต่อไป ถ้าไม่มีลมมรสุม และน้ำเหนือไปปล่อยลงมา ตลอดจนน้ำทะเลไม่หนุนเนื่อง น้ำก็คงจะค่อยๆลดลง

          ที่โคกหนองนา ณ บ้านหนองผือ น้ำสูงขึ้นแต่ไม่ท่วม น้ำป่าจากแนวเขาลำเนาไพร มวลน้ำจะทยอยไหลหลั่งเป็นระลอกอย่างช้าๆ โดยเฉพาะเวลาหลังจากที่ฝนตกติดต่อกัน 

          ชาวบ้านบอกว่า เส้นทางน้ำจะวิ่งมาตามสองฝั่งของทางหลวง แล้วทะลักเข้าสู่ท้องทุ่ง มุ่งสู่ลำรางสาธารณะของหมู่บ้าน คล้ายๆกับตรอกซอกซอยของเส้นทางน้ำนั่นเอง

          จึงเป็นเหตุให้สังเกตได้ เมื่อโคกหนองนาอยู่ใจกลางหมู่บ้านพอดิบพอดี ตั้งอยู่ทางด้านซ้ายของถนนคอนกรีตเทศบาล ด้านขวาเป็นสระและท้องนาอันกว้างใหญ่ เวลาน้ำเต็มเปี่ยมมองดูคล้ายแก้มลิงอยู่เหมือนกัน

          ทุกครั้งที่ฝนตกหนัก น้ำจะลำเลียงมาจนถึงคลองไส้ไก่ที่มีความลึกมากกว่า ๒ เมตร น้ำจะมากล้นขนาดไหน แต่จะท่วมโคกหนองนาได้อย่างยากยิ่ง เนื่องจากมวลน้ำจะไหลลอดท่อออกไปสู่ชุมชนพื้นที่การเกษตรด้านขวาของถนนทุกครั้งไป

          ที่ผ่านมา...๒ ปี...ปลาที่เลี้ยงไว้ในเวลาปกติ ก็ค่อยๆเจริญเติบโต พอน้ำหลากมาได้เจอปลาที่ซัดเซพเนจรรอนแรม มารวมตัวกันในคลองไส้ไก่ พร้อมใจกันมุดท่อเพื่อท่องเที่ยวสู่โลกกว้างทุกปี

          จากนั้น พอน้ำลดลงก็พบว่าปลาไม่เหลือหรอ ถึงแม้จะเหลือบ้าง แต่ความเคลื่อนไหวดูเหมือนจะไม่ชัดเจนเท่าที่ควร อย่ากระนั้นเลย วันนี้ตัดสินใจ ปิดเส้นทางปลาเพื่อให้เป็นศูนย์พักพิง

          ปลา..ที่มากับน้ำที่ไหลหลาก เมื่อเข้ามาในคลองไส้ไก่ ที่เต็มไปด้วยเยื่อใยของบัวที่อบอุ่นและแวดล้อมไปด้วยพันธุ์ไม้ที่ให้ร่มเงา ปลาก็ควรจะสงบนิ่ง ใช้ชีวิตอยู่กับครอบครัวอย่างมีความสุข

          ยังไงเจ้าของบ้านจะดูแลความปลอดภัยให้อย่างดียิ่ง อย่าคิดหนีไปเป็นเด็ดขาด ตะแกรงเหล็กขนาดใหญ่ มัดด้วยตาข่ายที่แน่นหนา น้ำกับปลาเล็กๆเท่านั้นที่จะหลุดลอดท่อออกไปได้

         เสร็จภารกิจก็มานั่งเอกเขนก ชมผลงานและนึกภาพตอนปลายปี หรือหลังจากวันลอยกระทงผ่านพ้นไป น้ำจะไม่ล้นคลองและจะไม่นองริมตลิ่ง แต่ปลาจะมาสามัคคีชุมนุมกันมิใช่น้อย

          เพราะในหน้าแล้ง เส้นทางน้ำและปลาจะถูกตัดขาดอย่างสิ้นเชิง จะเหลือแต่น้ำในโคกหนองนานี้เท่านั้น...อันนี้ไม่ได้คาดหวังใดๆ นอกจากจะสร้างความปลอดภัยให้ปลาขั้นสูงสุด

          ผ่านงานใหญ่ไปได้ ยังคงเหลืองานชิ้นเล็กๆ คือทาสีขาวที่ค้างถั่วฝักยาว กับนำป้าย “บ้านหนองผือ”มาติดที่สะพาน ตัวหนังสือก็สีขาวเหมือนกัน ไม่สวยมากนักแต่ก็ดูดีพอใช้ได้

ชยันต์  เพชรศรีจันทร์

๑๒  ตุลาคม  ๒๕๖๕ (ปิดเทอม ๑/๒๕๖๕ วันที่ห้า)