๕๒. บันทึก..ในวันแห่งความรัก

รัก คือ จริงใจ (Love is sincerity)

ไม่มีความปรารถนาใดในโลก ที่มนุษย์เราต้องการมากไปกว่า “ความรัก”

ความรักไม่ใช่การครอบครอง แต่ความรัก..คือการให้อิสระในความเป็นคนสองคน

ความรักเป็นเรื่องเปราะบาง ถ้าไม่มีภูมิต้านทานหัวใจ ก็อาจแตกหักได้ง่ายๆ

บางทีเรื่องของหัวใจ ก็ไม่จำเป็นต้องใช้ความพร้อมใดๆ ในการที่จะรักใครสักคน

รัก คือ เชื่อใจ(Love is trusting)

อยากให้ความรักเหมือนดอกไม้พลาสติก ที่เบ่งบานอยู่ในแจกัน..มิรู้โรย

ความรัก..ไม่สามารถชั่งวัดกันด้วยตราชั่ง แต่ความรัก..ต้องชั่งวัดด้วยความรู้สึกของหัวใจ

เราใช้ชีวิตต่างกัน แต่ในวิถีแห่งรัก เราใช้นิยามเดียวกัน

เมื่อทานเสียงเรียกร้องของหัวใจไม่ไหว จงอย่าปฏิเสธ..เพราะเป็นวิธีเดียว ที่หัวใจจะทรมานน้อยที่สุด

รัก คือ พลังใจ (Love is encouraging)

ฉันไม่รู้หรอกผืนฟ้าและแผ่นดิน รักกันได้อย่างไร รู้เพียงแต่ว่าทั้งผืนฟ้าและแผ่นดินต่างโอบอุ้มและดูแลซึ่งกันและกันด้วยดีเสมอมา

“รัก”อยู่ที่ความเข้าใจ อุปสรรคมากมายปานใด “รัก”ก็ข้ามพ้นไปด้วยดี “ไม่รัก” หนักเบาอย่างไร..ก็ขาดสะบั้นกันอยู่ดี

รัก คือ บันดาลใจ(Love is inspiring)

หากความรัก ทำให้คุณมีแรงบันดาลใจมากมาย ก็จงรัก หากความรัก ทำให้คุณมีพลังมากมายจนล้น ก็จงปล่อยให้มันทะลักออกมา เพราะความรัก..จะไม่ทำร้ายคุณ

เคยหยิ่งทะนงต่อความรัก แต่สุดท้าย ก็พ่ายพับหัวใจเธอ

อย่ารักบนพื้นฐานของความกลัว

รัก คือ เพลิดเพลินใจ (Love is enjoying)

ความรัก คู่กับ “เวลา” เสมอ

ฉันปรารถนาหลับฝันอยู่ในอ้อมกอดของความรัก

รู้ว่า “รัก” เมื่อเสียงหัวใจและลมหายใจของคนสองคน เต้นเป็นจังหวะเดียวกัน

ก่อนหน้านั้น ฉันเงียบกับทุกคำถามที่เธอถาม แต่ตอนนี้ฉันกลับมีคำตอบโดยที่เธอไม่ได้ถาม

รัก คือ ไม่มีเงื่อนไขในใจ (Love is unconditioning)

อย่าเอ่ยสัญญาใดๆกับคนรัก เพราะคุณไม่ล่วงรู้เรื่องของอนาคต

รักแท้เพียงเสี้ยววินาที ย่อมเป็นความทรงจำนิจนิรันดร์ของหัวใจ

แม้เธอไม่เคยเอ่ยคำสัญญาใดๆ แต่เธอ..กลับยังคงอยู่เคียงข้างฉันเสมอมา

เมื่อกลัวสูญเสียสิ่งใด แปลว่าคุณหลงรักสิ่งนั้น

อย่าเฝ้ารอความรัก..โดยที่คุณไม่ได้ทำอะไรเพื่อความรัก

“การให้ความรักความเมตตาและมีน้ำใจไมตรี จะทำให้สำเร็จผลได้”

            “...ข้าพเจ้าจึงปรารถนาอย่างยิ่งที่จะเห็นคนไทยมีความสุขถ้วนหน้ากันด้วยการให้ คือให้ความรักความเมตตากัน ให้น้ำใจไมตรีกัน ให้อภัยกัน ให้การสงเคราะห์อนุเคราะห์กัน โดยมุ่งดีมุ่งเจริญต่อกันด้วยความบริสุทธิ์และจริงใจ ทุกคน ทุกฝ่ายจะได้สามารถร่วมมือ ร่วมความคิดอ่านกัน สร้างสรรค์ความสุข ความเจริญมั่นคงให้แก่ตน แก่ประเทศชาติ อันเป็นสิ่งที่แต่ละคนต้องการให้สำเร็จผลได้ดังที่ตั้งใจปรารถนา...”

พระบรมราโชวาทของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๙

 

ชยันต์  เพชรศรีจันทร์

๑๔  กุมภาพันธ์  ๒๕๖๑

ภาพประกอบ...จาก "ผลิตผลจากความรัก...งาน"

[คุณมะเดื่อ]

[...วิโรจน์ ครับ]

ชอบสิ่งที่นำเสนอ และคิดว่าน่าอิจฉาสำหรับผู้คนที่อยู่ในเมืองอย่างผม…วิโรจน์ ครับ