หลังจากเมื่อสัปดาห์ก่อน "ชีพจรลงเท้า" มาเกือบทั้งสัปดาห์ครับ แต่ก็มีเหตุการณ์หนึ่งที่ชีพจรได้พาเท้าของผมย่างก้าวไปได้สัมผัสกับงานที่ยิ่งใหญ่งานหนึ่งนั่นก็คือ "งานพืชสวนโลก" หรืองานราชพฤกษ์ 2006 ที่จังหวัดเชียงใหม่
หลังจากที่ผมได้ทำงานเสร็จเรียบร้อย ในช่วงบ่ายวันพฤหัส ผม คุณทรงพล เจตนาวณิชย์ และพี่อ๊อด (สรส.) ก็ได้รับโอกาสอันดีจากท่าน ดร.รจเร ได้ชักชวนและพาเราเข้าเยี่ยมชมงานพืชสวนโลกก่อนกำหนดเปิดงานครับ
การไปในวันนี้ ความตั้งใจแรกของเราก็คือ พวกเราจะเดินทางท่องเที่ยวภายในงานด้วยรถส่วนตัวของ ดร.รจเร ครับ แต่พอเมื่อเราเดินทางไปถึงที่ศูนย์วิจัยเกษตรหลวงเชียงใหม่ ก็ได้พบกับคณะฯ จากกรุงเทพฯ ที่กำลังจะเข้าไปเยี่ยมชมภายในที่จัดงานพืชสวนโลกพอดี คณะของเราจึงร่วมสมทบเดินทางเข้าไปพร้อมกันเลยครับ
หลังจากที่ผมขึ้นไปบนรถและล้อเริ่มหมุน สิ่งที่ผมได้สัมผัสและรู้สึกว่าคุ้มค่าเป็นอย่างมากในการมาครั้งนี้ก็คือ การเดินทางครั้งนี้เรามี "ไกด์" หรือผู้นำเที่ยวบรรยายให้ความรู้เราตลอดการเดินทางครับ
ซึ่งการเดินทางในทริปนี้เราได้ "ไกด์กิตติมศักดิ์"นั่นก็คือ ท่าน ผู้อำนวยการศูนย์วิจัยเกษตรหลวงเชียงใหม่ (แฟนของท่าน ดร.รจเร) เป็นผู้บรรยายให้ความรู้เราตลอดการเดินทางร่วม 2 ชั่วโมงครับ
จากการนั่งฟังการบรรยายไปตลอดทาง ทำให้ผมและทุก ๆ คนที่เดินทางไปในคณะฯ นั้นได้รับประโยชน์มาก ๆ ซึ่งนับตั้งแต่ความเป็นมาเป็นไปของการจัดการ รายละเอียดของสถานที่ รวมถึงสภาพปัญหาและการดำเนินงานต่าง ๆ ของงานครั้งนี้
ทำให้ผมย้อนกลับมานึกถึงครั้งที่เคยเข้าไปเที่ยวชมโบราณสถานที่สำคัญแห่งหนึ่งในจังหวัดกำแพงเพชร ซึ่งครั้งนั้นผมพาเพื่อน ๆ มาเที่ยวที่คลองลานและแวะเที่ยวอุทยานประวัติศาสตร์กำแพงเพชรครับ
สิ่งที่ทำให้ผมต้องย้อนกลับมาคิดมาก ๆ เลยก็คือ ในวันที่ผมพาเพื่อน ๆ ไปเที่ยวชมโบราณสถานวันนั้น ผมและเพื่อน ๆ รู้สึกว่า "ไม่ได้อะไรมากนัก" ครับ นอกจากจะได้ดูโบราณสถาน ดู ๆ ๆ ๆ แล้วก็ดูครับ เพราะพวกเราขับรถเข้าไปเยี่ยมชมกันเองครับ อยากขับไปตรงไหนก็ไป อยากจอดตรงไหนก็จอด อยากดูตรงไหนก็ดู อย่างมากก็ทำได้แค่อ่านป้ายที่ติดไว้ตรงโบสถ์ เจดีย์ หรือวิหารต่าง ๆ เหล่านั้นแค่นี้เองครับ
ความรู้สึกในวันนั้น (กำแพงเพชร) รู้สึกได้เลยว่าไม่คุ้มค่าเลยที่มา และรู้สึกว่าทำให้เพื่อน ๆ ไม่คุ้มค่าตามไปด้วยครับ โดยเฉพาะในฐานะเจ้าบ้านที่พาเพื่อนต่างถิ่นเข้ามาเที่ยวบ้านของตนเอง
ดังนั้น การท่องเที่ยวหรือการเที่ยวชมสถานที่ต่าง ๆ โดยเฉพาะเป็นสถานที่ที่เราไม่สามารถเข้าไปร่วมทำกิจกรรมสิ่งใดกับสถานที่นั้นได้มากนัก เช่น การเที่ยวชมโบราณสถาน พิพิทธภัณฑ์ หรือแม้กระทั่งงานพืชสวน งานต้นไม้ ที่เราปุถุชนคนทั่ว ๆ ไป ไม่ค่อยมีความรู้ทางด้านนั้นโดยเฉพาะ สิ่งสำคัญที่ผู้บริหารหรือผู้จัดงาน ที่ควบคุมดูแลสถานที่เหล่านั้นควรจะทำให้การบริการนั้น "จับต้องได้" และ "บริหารความรู้สึกคุ้มค่า" ของนักท่องเที่ยวอย่างง่ายที่สุดนั้นก็คือ การจัดให้มีพนักงานคอยแนะนำหรือ "ไกด์" คอยแนะนำ พาชม และบริการให้ความรู้ต่าง ๆ (สถานที่ท่องเที่ยวที่สามารถเข้าร่วมกิจกรรมได้ อาทิเช่น ทะเล น้ำตก การเดินเขา เป็นต้น)
นักท่องเที่ยวหรือผู้ที่มาเยี่ยมชมจะมีความรู้สึกที่ดี ๆ กลับไปบ้านเต็มกระเป๋าเลยครับ ดังเช่นที่ผมมีความรู้และความรู้สึกที่ "อิ่มและคุ้มค่า" มาก ๆ ที่ได้มางานพืชสวนโลกในครั้งนี้
ขอขอบพระคุณท่าน ผอ.ศูนย์วิจัยเกษตรหลวง จังหวัดเชียงใหม่ ท่าน ดร.รจเร คุณทรงพล และพี่อ๊อด รวมถึงผู้ที่ร่วมเดินทางในครั้งนี้ทุก ๆ ท่าน ที่ทำให้การเดินทางไปทำงานและท่องเที่ยวในครั้งนี้มีคุณค่าอย่างยิ่งครับ
ขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูงครับ
ปภังกร วงศ์ชิดวรรณ