จิต คือ ความคิด
เป็นผู้มีจิตใจดีงาม มีค่าซึ่ง
" จะหาของสิ่งอื่นเสมอค่าของจิตใจ นั้นไม่มี"
สวัสดีค่ะ
แวะมาเรียนรู้ค่ะ ขอขอบคุณค่ะ
เขียนต่ออีกนะคะ เป็นเรื่องดีและน่าสนใจค่ะ อย่างน้อย ๆ ก็ทำให้ได้คิดและเกิดกำลังใจค่ะ
ขอบคุณค่ะที่มาแวะทักทายและให้กำลังใจเป็นคนแรกครูดาหลาเข้าไปอ่านบันทึก Blog to book ของพี่ครูคิมแล้ว มีประโยชน์ต่อผู้อ่านมาก ได้ข้อคิดหลายอย่างในการทำงาน และการดำเนินชีวิตค่ะ
แต่ละคนอยู่ในสิ่งแวดล้อมที่ต่างกัน จะให้พบแต่เรื่องดีๆถูกใจไปหมดนั้นยากมาก แม้จะอยู่ในบ้านของเราที่ๆเราเคยอยู่มาแต่เกิด แต่เมื่อกาลเวลาเปลี่ยนทุกสิ่งทุกอย่างก็เปลี่ยนไปได้ทั้งสิ้น เป็นเหตุให้มาศึกษาธรรมก็พบหนังสือการบริหารจิตสำหรับผู้ใหญ่ ของสมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก จัดพิมพ์โดยกรมวิชาการ เมื่อพ.ศ. 2544 อ่านแล้วมีคุณค่าต่อจิตใจมากจึงได้นำมาบอกต่อโดยเขียนครั้งแรกในบันทึกชื่อเรื่องของใจ เป็นตอนที่1 และนำมาเขียนต่อในบันทึกนี้เป็นตอนที่ 2 ค่ะ
พระพุทธเจ้าทรงแสดงไว้ในธรรมบทว่า จิตนี้ไม่มีสรีระ คือร่างกาย หรือไม่ใช่สรีระ มีคูหา(คือกาย) เป็นที่อาศัย มีปกติเที่ยวไปไกล เที่ยวไปผู้ดียว ทั้งดิ้นรน กวัดแกว่ง รักษายาก ห้ามยาก ในธรรมคำสั่งสอนอื่นๆ ตรัสสอนให้ทำความรู้จิตใจของตนเอง จิตเป็นอย่างไร มีชอบหรือมีชังอย่างไรก็ให้รู้ ตรัสสอนให้ชำระขัดเกลาจิต ให้อบรม รักษาคุ้มครอง สำรวมระวัง ฝึกข่มจิตใจ เป็นต้น ซึ่งรวมเรียกว่า บริหารจิต
ขอบคุณค่ะ
เพิ่งไปงานสืบสานตำนานเพื่อนที่แม่ฮ่องสอนเป็นเจ้าภาพ มี อ.มอสประธานรุ่นจัดที่อ.ปายเมื่อวันที่12ก.พ. นี้เจ้า มีคนอู้ถึงพี่เอื้องแซะตวยเน้อเจ้า จะไปแม่ฮ่องสอนต่อก็บ่ไหวเพราะเวลามีจำกัดต้องปิ๊กมาทำงานในวันจันทร์ เสียดายเหมือนกันตี้บ่ได้ปะกับปี้เอื้องแซะ โอกาสหน้าคงได้ปะกั๋นเนาะเจ้า
เรื่องของจิต คือว่า จิตใจของผู้ใดผู้นั้นย่อมรู้ใจของตนเองได้เป็นอย่างดี ย่อมรู้ความคิดของตนเอง จะคิดดีหรือร้ายอย่างไร ตนเองก็ย่อมรู้ หรือจะเกิดมีความชอบ ความชังขึ้นมาอย่างไรเมือไรก็ย่อมรู้ได้ทั้งหมด ไม่มีใครเว้นแต่ผู้วิเศษที่จะรู้จิตใจของผู้อื่นได้ ดังภาษิตโลกนิติได้มีว่า
มหาสมุทรสุดลึกล้น คณนา
สายดิ่งทิ้งทอดมา หยั่งได้
เขาสูงอาจวัดวา กำหนด
จิตมนุษย์นี้ไซร้ ยากแท้ หยั่งถึง
ขอบคุณเจ้า
คุณครูดาหลา
ยินดีอย่างยิ่งที่ได้รู้จักค่ะ
ขอบคุณนะคะ ที่แวะไปเยี่ยมทักทาย
ตามมาอ่านงานของคุณครูค่ะ
รู้จักหนังสือที่คุณครูเขียนมาบ้างแล้วจากห้องสมุด และจากร้านทำผม(คู่สร้างคู่สม) ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักคุณครูนักเขียนค่ะ ครูดาหลานักเขียนมือใหม่ กรุณาให้คำแนะนำด้วยนะคะ
จิตใจมีความสำคัญ เป็นมูลฐานแห่งความประพฤติในทุกทาง ทั้งความเจริญ ความเสื่อม ความสุข ความทุกข์ต่างๆ เพราะคนเราจะประพฤติอย่างไรย่อมแล้วแต่จิตใจจะบงการ และกรรมที่ตนทำตามคำสั่งของจิตใจเป็นเหตุโดยตรงของความเจริญ ความเสื่อม ความสุขหรือความทุกข์ ซึ่งถ้าจิตใจไม่รับก็ไม่มีความหมายอะไรนัก คำเก่ายังมีว่า"คับกายอยู่ได้ คับใจอยู่ยาก" มีคำอุปมากายกับจิตไว้ว่า "จิตเหมือนนาย กายเหมือนบ่าว" และที่เรียกว่า "ตัวเรา ๆ" ของทุกๆคนย่อมมีศูนย์รวมอยู่ทึ่จิตนี้เอง จิตจึงเท่ากับเป็นตัวเราทั้งหมด
สวัสดีค่ะพี่ครูดาหลามารับสิ่งดีๆที่นำมามอบให้เพื่อความเป็นสุขต่อคนทั้งโลกนะคะ
ขอบคุณที่เข้ามาเรียนรู้ การบริหารจิตในบันทึกนี้ค่ะ
วันนี้มาเรียนรู้เรื่องการบริหารจิตกันนะคะ
" ในคนเราทุกคนย่อมมีส่วนประกอบสำคัญ ๒ ส่วนประกอบกันอยู่ คือ กายและจิต" ในวันหนึ่งคนเราให้การบริหารบำรุงกายมากเท่าไร โดยปกติตื่นนอนขึ้นมาก็ล้างหน้าชำระกาย บริโภคอาหารวันหนึ่งหลายมื้อ เมื่อเรียนหรือทำงานก็ต้องให้ร่างกายได้พักผ่อน ต้องให้อาบน้ำ ต้องให้หลับเป็นเวลาหลายชั่วโมง หากจะกล่าวว่าการบริหารกายให้เป็นสุขก็เท่ากับบริหารจิตด้วย เพราะเมื่อกายสบาย จิตก็สบาย กล่าวดังนี้ยังไม่ถูกต้องตามหลักเหตุผล เพราะทั้งสองนี้ต้องการเครื่องบำรุงต่างกัน เช่นกายต้องการอาหารมีข้าวน้ำเป็นต้น จิตก็ต้องการอาหาร แต่อาหารของจิตเป็นอีกอย่างหนึ่ง อาหารของจิตทั่วไปได้แก่อารมณ์ คือเรื่องที่ทำให้จิตมีสุข อาหารที่มีประโยชน์คือธรรมะ ที่เป็นเครื่องบำรุงจิตใจ ลองคิดดูว่า วันหนึ่ง ได้บริหารจิตด้วยวิธีดังกล่าวหรือเปล่า ให้เวลาสำหรับบริหารจิตไว้บ้างหรือไม่ ถ้ามิได้ให้ความสนใจที่จะบริหารจิตบ้างเลย หรือให้ความสนใจน้อยมาก ก็แสดงว่ายังมิได้เห็นและให้ความสำคัญแก่จิตใจตามสมควร อาจจะเป็นเพราะยังมิได้คิดพิจารณาว่าจิตมีความสำคัญอย่างไร ถ้าได้พิจารณาว่าจิตมีความสำคัญเป็นอย่างยิ่ง ก็น่าจะเริ่มให้ความสนใจ และเริ่มทำการบริหารจิตให้เหมาะสมควบคู่กันไปกับการบริหารกาย มิใช่ทุ่มเวลาไปในเรื่องที่จะบำรุงทางกายโดยส่วนเดียว ส่วนทางจิตปล่อยให้ตกต่ำ จมปลักแห่งกิเลสไปตามเรื่อง หากได้พากันหันมาเห็นและให้ความสำคัญแก่จิตใจดังนี้แล้ว จิตที่ได้รับการบริหารอบรมแล้ว ก็จะกลับเป็นผู้ให้ประโยชน์สุขแก่ตัวผู้เป็นเจ้าของจิตใจเองมากอย่างที่ไม่เคยนึกฝันมาก่อน
สวัสดีค่ะพี่ครูดาหลา
ขอบคุณที่ไปฝากความคิดถึง ขออภัยที่ห่างหายแบบว่าต้องไปประจำฐานการงานบนเขาค่ะ
นานๆ จะได้มีเวลาพักแว้บมาทายทักก็ไม่ได้ครบ แต่ยังคิดถึงนะคะ พี่ครูคงมีความสุข
หลังพวงมาลัยคงเชี่ยวชาญขึ้นแล้วใช่ไหมคะ ยินดีด้วยค่ะ สุขสันต์เดือนแห่งความรักนะคะ
-สวัสดีครับ..
-แวะมาส่งข่าว....ว่า... งานนพพระฯ ปีนี้..มีของกิ๋นลำ ๆ จากแม่บ้านเกษตรกร นักขนาดครับ..
-เก็บภาพมาฝากตวยครับ
ดีใจนะคะที่น้องปูเข้ามาแวะทักทาย หลังจากไปประจำบนฐานการงาน
บนเขาไม่ทราบว่าเขาจังหวัดอะไร อากาศยังหนาวอยู่ไหมคะ เพราะครูดาหลา
เพิ่งไปอ.ปายมาสัปดาห์ก่อน อากาศหนาวเย็นมาก ป็นห่วงน้องปูว่าอากาศ
ตอนกลาววันกับกลางคืนแตกต่างกันมาก...รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
ขอบคุณค่ะที่ถามถึงความก้าวหน้าของการเป็นมือใหม่หัดขับ ตอนนี้ครู
ดาหลาขับรถคล่องขึ้นแล้ว แต่ยังไม่ถึงขั้นเชี่ยวชาญค่ะ
รับกุหลาบดอกสวยจากห้วยน้ำดังที่นำมาฝากด้วยนะคะ