น้องๆจิตอาสาจากอีก ๓ โรงเรียน คือ รร.สันติราษฏร์วิทยาลัย รร.สาธิตมศว.ประสานมิตร และรร.สตรีอัปสรสวรรค์ จะได้มาร่วมเล่าประสบการณ์พลังเยาวชนจิตอาสา "สร้างสุข" สานสัมพันธ์จากสถานศึกษาสู่โรงพยาบาล ที่ให้แง่มุมความสุขจาก "ใจถึงใจ" ในหลายรูปแบบที่น่าสนใจ ดังนี้...
น้องสุทธิดา วงศ์กัลยา (ป๋อมแป๋ม) นร.ชั้น ม. ๕ รร.สันติราษฏร์วิทยาลัย
-- จิตอาสาแบ่งเบาภาระของโรงพยาบาล
".. เมื่อมีโอกาสได้เข้ามาทำกิจกรรมจิตอาสาในโรงพยาบาลพระมงกุฏเกล้าฯ ช่วยให้เรามองออกไปนอกตนเอง ได้เข้าใจผู้อื่นมากยิ่งขึ้น เช่น..
- คนป่วยบางคนไม่มีญาติ เขาก็เห็นเรานี่แหละเหมือนเป็นญาติของเขา ความรู้สึกที่เกิดมันจึง เป็นความสุขจากข้างใน
- สามารถชวนพี่ทหารที่บาดเจ็บพูดคุยคลายเหงาได้ หลายคนได้เล่าเรื่องราวที่พี่ๆได้ไปประสบมา แต่ไม่เคยเล่าให้ผู้ป่วยด้วยกันฟัง เก็บไว้แต่ในใจ เพราะต่างก็อยู่ในสภาพเดียวกัน เช่น พี่ที่ขาขาด เพราะถูกระเบิดในภาคใต้ เคยถามพี่เขาตรงๆเหมือนกันว่า ที่พี่เขากลับไปอยู่ในสภาพเดิมไม่ได้แล้ว พี่ไม่รู้สึกแย่หรือ พี่เขาถามกลับมาว่า ถ้าเป็นเราจะรู้สึกอย่างไร ก็บอกเขาอย่างเข้าใจความรู้สึกว่า ถ้าเป็นเราคงรู้สึกแย่นะ ที่มันไม่เหมือนเดิม ถ้าพี่เขามีครอบครัวแล้ว มันก็ยิ่งลำบาก..."
น้องไอริน มัณฑะจิตร (ไอวี่) นร.ชั้น ม.๓ รร.สาธิต มศว..ประสานมิตร
-- เรียนรู้ที่จะรองรับความรู้สึกของคนที่กำลังแย่
" ...ที่หนูมาทำกิจกรรมนี้ เพราะเป็นกิจกรรมที่ดี ได้ช่วยเหลือสังคม..
- หนูได้ไปชวนพี่ผู้ป่วยทหารคุยแก้เหงา ลุงทหารคนหนึ่งอายุมากใกล้เกษียณ เขาโดนระเบิด ต้องเข้ารักษาตัวเป็นเวลานานในโรงพยาบาล หนูชวนเขาทำการ์ด คือตอนที่ไปเยี่ยม ใกล้ช่วงเทศกาลวาเลนไทน์ หนูได้เริ่มโดยทำการ์ดให้ลุงเขาใบหนึ่ง ลุงจึงทำการ์ดให้หนูด้วย หนูดีใจมากและปลื้มสุดๆที่ทำให้ลุงมีความสุขไปกับหนูด้วย
- หลังจากนั้น ได้ไปทำกิจกรรมจิตอาสาที่โรงพยาบาลเด็ก ได้ไปพบน้องผู้ป่วยเด็กหญิง อายุประมาณ ๔ ขวบ เป็นฝีหนองที่บริเวณใบหน้าเต็มไปหมด หนูได้ไปเล่านิทานให้ฟัง และชวนเขาเล่น แต่สักพักหนึ่ง ฝีเขาแตก หยดใส่มือหนู เขาร้องไห้ แต่หนูไม่ได้ตกใจ หรือรังเกียจ เพราะเคยดูแลญาติที่เป็นผู้ป่วยเหมือนกัน
- กิจกรรมจิตอาสาครั้งนี้ ทำให้ได้ประสบการณ์ใหม่ๆ เพราะได้เห็นโลกกว้างขึ้น..ได้เรียนรู้อะไรเยอะมากภายในตึกเล็กๆของโรงพยาบาล เด็กๆผู้ป่วยมีชีวิตที่แตกต่างจากเรามากเหลือเกิน การที่เราทำให้เขามีความสุขด้วยการไปเล่นกับเขา เราก็ดีใจมาก
- สิ่งที่ได้เรียนรู้ คือความสำคัญของการเอาใจใส่ผู้อื่น ได้เรียนรู้ที่จะรับความรู้สึกของคนที่อยู่ในสภาพแย่กว่าเรา ผู้ป่วยทหารบางคนไม่มีใครมาดูแล ลูกหลานไม่เคยเยี่ยมพวกเขาเลย เขาจึงเหงา จากนี้ หนูจะชวนเพื่อนๆไปอีก เพราะไปแล้วทำให้เราได้ความรู้สึกดีๆกลับมา...
น้องรินธร นิธิสมสกุล (น้องเบลล์) นร.ม.๕ รร.สตรีอัปสรสวรรค์
--- ดูแลสังคม ย้อนดูคนในครอบครัว
" ...หนูได้เข้ามาเป็นอาสาสมัครดูแลผู้ป่วยเด็กในโรงพยาบาลเพราะการชักชวนของเพื่อนๆ ซึ่งมีอยู่ทั้งหมด ๙ คนในกลุ่ม..
- ไปครั้งแรกได้นำของเล่นจากบ้านไปแจกน้องผู้ป่วยที่โรงพยาบาลเด็ก เห็นน้องๆมีความสุข ทำให้รู้สึกดีมาก แม้พวกเขาจะเป็นโรคติดต่อ ก็มิได้รังเกียจ เพราะรู้จักวิธีดูแลน้องๆผู้ป่วย...
- หนูรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในตัวเอง คือ เวลาเราทำงานกับน้องๆที่ป่วย เราจะฟังแล้วคิดก่อนพูด พ่อแม่บอกว่า เดี๋ยวนี้ หนูพูดจาดีขึ้น ไม่ค่อยส่งเสียงดังโวยวาย
- ที่สำคัญคือ แต่เดิมหนูกับน้องชายซึ่งไม่รู้สึกสนิทกัน แม้อยู่บ้านเดียวกัน มีชีวิตแบบต่างคนต่างอยู่ อย่างไรก็ตาม ในขณะนี้ หนูเรียนรู้แล้วว่า น้องของเราไม่ได้แตกต่างจากเด็กคนอื่น เขาต้องการความรักจากเราและคนรอบข้าง ทุกวันนี้ หนูเอาประสบการณ์ที่เรียนรู้จากการไปช่วยเด็กที่ป่วยในโรงพยาบาลมาใช้ เพราะเราเริ่มเรียนรู้ธรรมชาติของเด็กมากขึ้นจากการไปช่วยเด็กผู้ป่วยในโรงพยาบาล ทำให้เราสามารถพูดคุยกับน้องได้มากขึ้น สร้างความสนิทสนมอันนำมาซึ่งความอบอุ่นในครอบครัว..."
----------------------------------
มาชื่นชมจิตอาสาตัวน้อยๆแต่ใจใหย๋น่ารักมากค่ะ เด็กๆจะมองเห็นคุณค่าในตัวเองได้จากการทำกิจกรรมจิตอาสานี่แหละค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ พี่นงนาท
Venus&Jupiter มาร่วมชื่นชม และขอเป็นกำลังใจเล็กๆ นี้ ให้เด็กๆ ที่จะมีความภูมิใจ มีคุณค่าที่ดีในวันนี้ และวันข้างหน้าค่ะ...
ขอบคุณ คุณkrutoi และ คุณMoon smiles on Venus&Jupiter มากนะคะที่เห็นคุณค่าของกิจกรรมนี้...มูลนิธิสยามกัมมาจล ธนาคารไทยพาณิชย์และองค์กรเครือข่าย จะร่วมกันขับเคลื่อนอย่างต่อเนื่องค่ะ...
nongnarts
แวะมาชมกิจกรรมดีดีค่ะ..การเรียนรู้เพื่อจะรองรับความรู้สึกของคนอื่น..ยากเหมือนกันนะคะ..ชื่นชมกิจกรรมที่ดีดีมีประโยชน์นะคะ
มาชม
จิตอาษาพาใจสดชื่น
น่าชื่นชมการทำความดีนะครับผม