ควันหลง km เชียงใหม่ เมื่อ bloggers f2f ที่พารากอน
หลังจากที่ศิษย์พี่ใหญ่ (อ.พิชัย กรรณกุลสุนทร) ได้สั่งให้ศิษย์น้องทั้ง ๓ มาดื่มน้ำสาบานเพื่อการปรองดอง และพัฒนาการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ให้ยิ่งๆ ขึ้นไป ตามวัตถุประสงค์ของสำนัก km เชียงใหม่ ^ ^
เป็นโอกาสดีที่ศิษย์พี่หญิงใหญ่ (พี่ติ๋ว กฤษณา สำเร็จ ) จะต้องมาฝึกปรือทบทวนวิชาวิสัญญีพยาบาลอีกครั้งที่กรุงเทพฯ ศิษย์น้องทั้งสองจึงรีบทำตามคำสั่งศิษย์พี่ใหญ่ทันที ^ ^
การกินข้าวร่วมร้านเพื่อความสมานฉันท์ เอ๊ย การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ จึงได้เกิดขึ้นที่พารากอน ด้วยเหตุเช่นนี้ 5555 ขอเชิญชมภาพค่ะ
สามสาวที่ร้านอาหาร Italian ^ ^ อาหารกำลังจะมาแล้ว...เย้....
หิวแล้ว.... ขอกินก่อนน๊า...... (จริงๆ แล้วน้องซูซานสั่งให้โพสท์น่ะ ^ ^ )
รายการอาหารจานเด็ด น่ากินไหม... ฝีมือถ่ายภาพน้องซูซานทั้งหมดเลย ... ซูซานบอกว่าต้องถ่ายมาแข่งกับพี่แป๋ว ^ ^
กินสปาเกตตี้อิ่มแล้วก็ต้องไปหาขนมกินต่อซิ.....
ศิษย์น้องเล็ก และพี่หญิงใหญ่ ... "เรามาแบ่งโกโก้เย็นกันน๊า...." ^ ^
เอ....แล้ววันนี้เราแลกเปลี่ยนเรียนรู้อะไรกันบ้างนะ .... คุยกันตั้งแต่ทุ่มนึงถึง ๓ ทุ่มครึ่ง...
หลายเรื่องค่ะ ส่วนใหญ่เป็นประสบการณ์สุดมันส์ของศิษย์น้องเล็กตอนเรียนหนังสือ ส่วนพี่หญิงใหญ่ กับศิษย์พี่รองได้แต่หัวเราะกันท้องคัดท้องแข็ง กับประสบการณ์สนุกๆ ของศิษย์น้องเล็ก (ถ้าใครอยากรู้ต้องไปถามเจ้าตัวเองนะ 55555)
จากการ F2F นี้บอกได้เลยว่า การเรียนและประสบการณ์ของแต่ละคนในระดับมหาวิทยาลัยมีส่วนในการบ่มคาแรกเตอร์ของคนแต่ละคนเป็นอย่างมาก ให้ออกมาทำหน้าที่ต่อสังคมอย่างเหมาะสมกับวิชาชีพที่แต่ละคนรับผิดชอบอยู่ รวมถึงประสบการณ์ในหน้าที่การงานก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เราคือเราในทุกวันนี้
คนสามคน เรียนกันมาคนละอย่าง บุคลิกแตกต่างกัน แต่สามารถเป็นเพื่อนพี่น้องกันอย่างลืมวัยไปได้เลย ^ ^
อยากรู้ว่า เรามีอะไรเหมือนกันบ้างนะ.... อิ อิ
หมายเหตุ…แก้ไขปรับแสงในแต่ละรูปให้สว่างและงามดังจันทร์เต็มดวงโดย….น้องซูซาน Little Jazz (^o^)/ ค่ะ (๒๗ สิงหาคม ๒๕๕๐)
ความเห็น (59)
ถึงเราจะไม่เหมือนกัน แต่เมื่อเรานำส่วนเด่นของความต่างมารวมกันย่อมเกิดผลดี การแบ่งปัน แชร์สิ่งที่เราถนัดให้อีกฝ่าย ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน สิ่งเหล่านี้จะนำไปสู่ความสำเร็จมิใช่หรือ
เป็นงานเป็นการไปหน่อย มีเรื่องเล่าหนุกๆ ตบท้ายว่ากลับมาเจอแม่ต้มผักขมทิ้งไว้ให้กินพรุ่งนี้ล่ะ ยืนหัวเราะอยู่หน้าหม้อผักขมตั้งนาน เออเนอะ...พูดถึงผักขม ผักขมก็มา : ) เล่าให้พี่ติ๋วฟังไปแล้ว ฮาดี Good Night ค่ะ
- หนูแก้มยุ้ย..
- รู้สึกสะดุ้งบ้างมั้ยจ๊ะ
- วันนี้พี่นินทาสามสาวกะพี่อึ่งอ๊อบหน่ะ
- แบบว่าอิจฉาคนได้เจอกันอีก
- เม๊าท์แตกเลยสิท่าน้องรัก..
อาหารน่าทานมากเลยครับอาจารย์
^_^
- น่ารักดีคะ สามสาว...สามมุม ต่างบุคลิก แต่ใจตรงกันคือ blog go2know
- ขอเพิ่มอีกสักมุมได้มั้ยคะ...มุมโต๊ะหน่ะคะ น่าท๊าน น่าทาน...อิอิ
สวัสดีค่ะอาจารย์ตุ๋ย..
- มิน่าเล่า..เมื่อวานนี้ G2K เหงาเงียบเชียวค่ะ อิอิ
- คุณติ๋วมาอบรมที่ กทม.เหรอคะ มาหลายวันไหมคะ
- แล้วจะกลับวันไหนคะ..อิอิ
สนุกสุขสันต์กันใน กทม.นะคะ อาหารน่ากินจัง...
โอ้ว ผักโขมอบชีส ผมชอบมากเลยครับ ยินดีต้อนรับพี่ติ๋วสู่กรุงเทพครับ
น้องใหญ่
- แวะมาขอบคุณน้องๆทั้งสองคนที่เลี้ยงพี่จนอิ่มแปร้เลยค่ะ...น้องอึ่งอ๊อบก็ส่งความรักและห่วงใยมาตลอดเวลา...ไม่รู้จะกล่าวว่าไงอีกดี...คอมันตีบ...(เพราะไปแอบบอก อ.พิชัยไว้แล้วรอบหนึ่ง)...
- ครูอ้อยขา...อบรมฟื้นฟูวิสัญญีพยาบาลค่ะ...อยู่จนถึงวันศุกร์ค่ะ
- ...ขอบคุณทุกๆท่านที่ให้การต้อนรับการมากรุงเทพฯ คราวนี้ค่ะ....
- กำลังจะแอบไปเดินดูว่า รพ.จุฬาฯและวิทยาลัยพยาบาล สภากาชาดไทย ที่เคยร่ำเรียนต่างจากเมื่อ 30 ปีก่อนอย่างไร...หวนคิดถึงอดีตค่ะ
- แค่นี้ก่อนค่ะ..เดี๋ยวอาจารย์ไล่ออกนอกห้องเรียน..อิ..อิ....
ไม่รู้จะกล่าวว่าไงอีกดี...คอมันตีบ...แย่แล้วพี่ติ๋ว ต้องรีบไปหาหมอด่วนเลยนะ คอตีบนี่อันตรายนะ ต้องรักษาๆ 555 อย่างนี้ต้องให้เพนิซิลลิน อีริโทรไมซิน ฮีโร่มัยซิน ดีกัวดิน ได้ยาสูตรนี้รับรองหาย หมอเดามาเอง
ขอให้อบรมให้สนุกสนาน ถ้าต้องการอะไรโทรหาน้องได้เลยใกล้มาก ไม่เป็นการรบกวนหรอก คิดถึงพี่ท่านทั้งสอง จุ๊บๆ
สวัสดีจ้าศิษย์น้องเล็ก 
Little Jazz \(^o^)/
เจ้าช่างสรุปตอบได้ถูกใจศิษย์พี่เีสียจริง โดยเฉพาะอย่างยิ่งประโยคที่ว่า ถึงเราจะไม่เหมือนกัน แต่เมื่อเรานำสวยเด่นของความต่างมารวมกันย่อมเกิดผลดี นั้น พี่เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง 55555
พี่เห็นทั้งความแตกต่างและความเหมือนของเรา ซึ่งเป็นอะไรที่น่าประทับใจมาก อย่างที่น้องว่า เรานั้นเป็นศิษย์อาจารย์เดียวกันภายใต้สำนักศิษย์พี่เรน สาขาลูกของสำนัก GotoKnow เหมือนกับหลายๆ ท่านที่เข้าร่วม km เชียงใหม่ ที่ล้วนแล้วแต่เป็นศิษย์สำนัก gotoknow ได้เรียนรู้วัฒนธรรมการให้และการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ร่วมกันมาเป็นอย่างดี ^ ^
ดีใจมากที่ได้เจอ f2f กันอีกครั้ง และได้เรียนรู้จากพี่ติ๋วและศิษย์น้องเล็ก ^ ^ ขอส่งกอดออน์ไลน์ด้วยค่ะ
big hug ค่า...
อะแอ้ม !
เช็คดูก่อนว่าคอตีบตันขึ้นบ้างหรือปล่าว :)
ที่จริงไม่ได้ซาบซึ้งใจดอก แต่ชักตาร้อนนิดนิด ตอนเห็นอาหารมาวางล่อ แถมโพสท่าชวนเชิญให้ริษยาเสียอีก :)
ต่อไปว่าตามบทดีกว่า...
ศิษย์น้องทุกท่าน
ศิษย์พี่ใหญ่เห็นในความรัก(ในอาหาร)และสามัคคี(ในการกิน)ของเจ้าแล้วอดตื้นตันใจมิได้(ว่าช่างกินอะไรเช่นนี้) สงสัยจะบรรลุวิชาถ่วงท้องขยายพุงสำเร็จเป็นแน่แท้
ที่เคยบอกว่า สองหนู ต.จะกินไม่ค่อยลงนั้น เพราะเหตุว่า ดูจากสภาพอาหารแล้ว
หนูติ๋ว ศิษย์น้องกลาง คงกินมิค่อยลื่นคอเท่าแหนมเนืองหรือหมูยอของโปรด เพราะประเภทอาหารข้ามฟากถิ่นฐานมากไปหน่อย
ส่วนหนูตุ๋ย ศิย์น้องรอง นั้น อาจจะมักคุ้นชอบใจ เพราะเห็นท่าเปิบกับแววตาแล้ว แต่ก็จะหักห้ามใจด้วยมีวินัยบังคับด้วยอาหารยามวิกาล
เว้นแต่หนูแก้มยุ้ย (ศิษย์น้องเล็กที่แก้มคงช้ำไปหมด ด้วยรอยทึ้งอันรักใคร่ของสองศิษย์พี่ ) ท่านเดียวที่มีวิทยายุทธล้ำเลิศในการเขมือบอาหารอิตาเลี่ยน โดยไม่มีอาการเลี่ยนเหมือนชื่ออาหาร...จึงจะสามารถบรรลุได้มากกว่าใครๆ ฮ่า ฮ่า...
ส่วนตกดึก...ความมีวิสัยทัศน์ที่สั่งลาเต้ก็จะทำให้สองท่านถ่างตา รำลึกถึงความหลังที่จะทยอยเข้ามา จนอาหารย่อยสลายหมดพอดี :)
ความสัมพันธ์ระหว่างศิษย์พี่ศิษย์น้องนี้ช่างน่าประทับใจนัก ความผูกพันก่อเกิดเป็นมิตรภาพอันงดงาม สิ่งเหล่านี้นำมาซึ่งบรรยากาศแห่งการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ที่ไม่มีหัวโขนมากั้นขวาง ไม่ง่ายสำหรับศิษย์น้องจะเปิดตัวเปิดใจรับใครเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต แต่ความรัก ความห่วงใยที่สัมผัสได้ของพี่น้องใน GotoKnow นี้ ทำให้ประตูใจที่เคยปิดแน่นหนากลับเปิดออกอย่างง่ายดายโดยมิต้องฝืนแสร้งแกล้งทำ...
ขอขอบพระคุณศิษย์พี่ใหญ่ที่เมตตาสั่งสอน และประพฤติตนให้ศิษย์น้องทุกคนได้เห็นเป็นแบบอย่าง ทั้งแนวคิด และหลักในการดำเนินชีวิต สรุปส่งท้ายอย่างสุดซึ้งว่า...ต้าเกอ ไปเมืองจีนอย่าลืมของฝากศิษย์น้องด้วย 555 งกๆๆ
dssพลัดถิ่น
โห น่าอิจฉามาก
ไม่มีใครชวนเราเลยอ่ะ ช่วงนี้มาเตร็ดเตร่อยู่กทม. มาหลายวันแย้ว....เกะกะแถวๆศาลายา (วิทยาลัยราชสุดา) แล้วย้ายฟากมาหัวหมาก(ม.รามคำแหง)อีกค่ะ อิอิ แต่พรุ่งนี้ก็กลับบ้านเรา(ลาว)แล้วหละค่ะ
สวัสดีค่ะ น้องลูกหว้า 
มิน่า.... แต่ไม่มีใครจามเลยอ่ะ... คิดถึงพวกเราล่ะซิ... อิอิ
เมื่อวานเย็นนับเป็นมื้ออาหารที่อาหารไม่อร่อยก็ไม่เป็นไร เพราะเม้าท์กันอร่อยมาก ^ ^ แต่อาหารก็อร่อยด้วย ก็เลยยิ่งเสริมกันไปหญ่าย.... ถ้าน้องกะพี่อึ่งอ๊อบอยู่ด้วยสงสัยคนอื่นๆ จะย้ายโต๊ะหนีเสียงเรากันหมด เพราะคุยกันเจี๊ยวจ๊าวแบบไม่สนใจใคร 5555
อย่าลืมพักผ่อนเยอะๆ นะจ๊ะ ^ ^ ทำงานหนักเดี๋ยวเป็นหมีแพนด้าน๊า...
สวัสดีค่ะคุณ bunpot
อาหารอร่อยมากเลยค่ะ แต่แทบไม่มีความหมายเลย เพราะคุยกันแทบไม่หยุด 55555
ต้องขอบคุณน้องซูซานผู้ถ่ายภาพอาหารทั้งหมดค่ะ เขาถ่ายได้สวยและน่าทานมาก ^ ^
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะคะ...
สวัสดีค่ะคุณครู 
Violet Pen
เรามีอะไรๆ หลายๆ อย่างเหมือนกันมากค่ะ แม้นดูแล้ววิชาชีพจะต่างกัน และบุคลิกจะต่างกันมาก...
อย่างน้อยที่เราทั้งหมดมีเหมือนกันหนึ่งอย่างก็คือเป็น blogger นี่แหละค่ะ
เชิญร่วมเข้ามาที่มุมโต๊ะเลยนะคะ... อิอิ.. ถ้าอาหารไม่หมดไปซะก่อน... 555555
สวัสดีค่ะ ครูอ้อย 
สิริพร กุ่ยกระโทก
ถึงกับ gotoknow เงียบไปเลยหรือคะ 555555
เคยเป็นเหมือนกันค่ะเวลาเข้ามาใน gotoknow แล้วเช็คใน gotoknow monitor แล้วไม่เจอเพื่อนพ้อง...จะรู้สึกเหงาๆ เลยค่ะ ^ ^
พี่ติ๋วมาตอบเองเรื่องจำนวนวันที่มาอบรมแล้วนะคะ... พอดีวันนี้เน็ตล่มทั้งวันที่ทำงาน เพิ่งได้โอกาสมาตอบเต็มๆ ก็ตอนนี้แหละค่ะ เลยช้าไปหน่อย...
สวัสดีค่ะ อ.
innoPhys
สบายดีนะคะ ^ ^ ชอบอาหารอิตาเลียนด้วยหรือคะ แต่ผักโขมอบชีส...อร่อยจริงๆ ค่ะ
พี่ติ๋วขา... มีน้องมาีต้อนรับค่า....
อ้าว... พี่อึ่งอ๊อบ
Miss somporn poungpratoom
โทรหาตุ๋ยหรือคะ... มี miss call เหมือนกัน แต่เราว่าเราเช็คแล้วโทรกลับหมดแล้วนา...
แต่ตอนนั้นเม้าท์กันกระจายค่ะ คงไม่มีใครได้ยินเสียงโทรศัพท์แน่นอน... อยากให้มาคุยพร้อมๆ กันอีกจังเลยค่ะ รับรองพารากอนระเบิด..(ด้วยเสียงหัวเราะ) แน่ๆ เลย 5555
ถ้ามากรุงเทพฯ อย่าลืมบอกกันก่อนนะคะ จะได้นัดหมายกัน... พี่ติ๋วโชคดีมาตรงวันอาทิตย์ ว่างพร้อมกันพอดี... เราเลยโชคดีได้เจอและได้ิกิน....อิ อิ
สวัสดีค่ะพี่หญิงใหญ่ นาง กฤษณา สำเร็จ
ไม่ เป็นไรมิได้ค่ะพี่หญิงใหญ่ น้องทั้งสองยินดี และเมื่อใดที่เราเหยียบย่างไปมณฑลขอนแก่นแล้ว น้องทั้งสองก็มีความคาดหวังเสมอ.... 55555
ขอบคุณพี่ติ๋วมากสำหรับ แหนมเนืองสุดอร่อยค่ะ วันนี้ที่ทำงานตุ๋ยก็เลยมีลาภปากกะเขาไปด้วย... กินเองคนเดียวไม่หมดอ่ะ เลยเอาไปแบ่งกันกิน แบ่งลาภและความรักให้กับเพื่อนๆ พ้องๆ บ้าง ^ ^
วันนี้พี่ติ๋วคงไป เดินทัวร์มาแล้ว รำลึกอดีต ก็สนุกดีค่ะ แต่สนุกไม่เท่าอยู่กับปัจจุบันกับพวกน้องๆ หรอกค่ะ อิ อิ ตั้งกะเมื่อวานตุ๋ยยังยิ้มค้างอยู่เลยค่ะ 5555
สำหรับศิษย์น้องเล็ก Little Jazz \(^o^)/ ผู้ปรารถนาดีต่อคอของพี่หญิงใหญ่โดยการแนะนำยานั้น โปรดระวังอย่างลืมกินยาของตัวเองนะ เดี๋ยวจะหาว่าศิษย์พี่รองมิเคยเตือน ... (ก็ไม่เคยเตือนจริงๆ ด้วย... ขี้ลืมเหมือนกัน ^ ^)
น้ำใจของศิษย์น้องเล็กนั้น พี่ๆทั้งสองไม่ลืมเลือนแน่นอน!
พี่ติ๋ว ่ คะ อย่าลืมสายด่วน hot line ศิษย์น้องเล็ก ได้เลยนะคะ ว่าแล้วก็จำได้ว่าพี่ติ๋วไม่มีเบอร์เรา... เอ่อ...ขอจากเจ้าศิษย์น้องเล็กได้เลยค่ะ 55555.....
อบรมให้สนุกนะคะ รำลึกความหลัง refresh ปัจจุบันให้ชื่นใจอยู่เสมอนะคะ ^ ^
เมื่อกี้กินแหนมเนืองแล้วเหมือนกัน แม่ชมว่าอร่อยมาก โดยเฉพาะฝีมือหั่นผักชั้นเลิศของศิษย์น้อง ถ้าไม่ได้ฝีมือระดับพระกาฬมาหั่นคงไม่อร่อยขนาดนี้ 555 666 ^ ^
สวัสดีค่ะคุณหนิง DSS พลัดถิ่น ^ ^
ก็ไม่รู้เลยค่ะว่ามากรุงเทพฯ.... ทำงานหนักเลยนะคะ
เรายังไม่ได้เจอกันเสียทีนะคะ (ราวกับว่ายังมีคดีอยู่... 55555) สักวันค่ะ สักวัน .... ก็จะได้เจอกันยังไงคะ .... อิ อิ
ป่านนี้คงถึงบ้านแล้วนะคะ พักผ่อนเยอะๆ ค่ะ
คารวะศิษย์พี่ใหญ่ 
อ. พิชัย กรรณกุลสุนทร
คอหนูไม่ตีบเลยค่ะ 5555 หัวเราะเอิ๊กอ๊ากอยู่หน้าจอคนเดียวด้วยความปลื้มปิติ ^ ^
ลืมไปว่าศิษย์พี่ใหญ่ก็มีรสนิยมในอาหารยูโรเปี้ยนเช่นเดียวกันกับศิษย์น้องเล็ก...
ศิษย์พี่ใหญ่กล่าวได้ถูกต้องเป็นอย่างยิ่งที่เรานั้นมีความรัก(ในอาหาร)และสามัคคี(ในการกิน)เป็นอย่างยิ่ง แต่ละคนต่างตื้นตันขึ้นมาล้นถึงคอหอยด้วยความรักและสามัคคีกันอย่างสม่ำเสมอเช่นนี้.... มิเสียดายที่เป็นศิษย์ร่วมสำนักกัน... 55555
วันนั้นพี่ติ๋วทานน้อยที่สุดค่ะ คอยตักอาหารให้น้องๆ ซึ่งกินแบบนอนสต็อปโดยเฉพาะหนูเองค่า.... ^ ^
แบบนี้ต้องโดนกอดออนโลน์... เอากอดไปเลย ๑ ทีใหญ่ๆ ..นี่แน่ะ... ^ ^
ศิษย์น้องเล็ก Little Jazz \(^o^)/
พี่นั้นดีใจจนน้ำลาย เอ๊ย..น้ำตาไหล..ที่พี่สามารถเตือนเจ้าไปกินยาได้ ^ ^ พี่หญิงใหญ่จะต้องตบรางวัลพี่เป็นอย่างงามแน่นอน 55555
อีกอย่างนะ...พี่มั่นใจและเชื่อเป็นอย่างยิ่งว่า แหนมเนืองนั้นอร่อยด้วยฝีมือหั่นผักด้วยความรักและความปรารถนาดีที่เจ้าใส่ลงไปในการหั่นเป็นอย่างยิ่ง... ช่ายละซิ...^ ^
Thank you เรื่อง SMS นะจ๊ะ
สำหรับเรื่องฝีมือสั่งอาหารของเจ้านั้น พี่ขอชื่นชม เพราะหากขาดเจ้าในวันนั้น รับรองพี่ติ๋วได้กินน้ำเปล่าที่พี่สั่งอ่ะ 55555
พี่กำลังว่าจะสรุปในท้ายบันทึกว่าสิ่งที่เรามีเหมือนกันคืออะไรบ้าง สิ่งที่น้องเขียนมาว่า ...
ความสัมพันธ์ระหว่างศิษย์พี่ศิษย์น้องนี้ช่างน่า ประทับใจนัก ความผูกพันก่อเกิดเป็นมิตรภาพอันงดงาม สิ่งเหล่านี้นำมาซึ่งบรรยากาศแห่ง การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ที่ไม่มีหัวโขนมากั้นขวาง ไม่ง่ายสำหรับศิษย์น้องจะเปิดตัวเปิดใจรับใครเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต แต่ความรัก ความห่วงใยที่สัมผัสได้ของพี่น้องใน GotoKnow นี้ ทำให้ประตูใจที่เคยปิดแน่นหนากลับเปิดออกอย่างง่ายดายโดยมิต้องฝืนแสร้ง แกล้งทำ...
ขอขอบพระคุณศิษย์พี่ใหญ่ที่เมตตาสั่งสอน และประพฤติตนให้ศิษย์น้องทุกคนได้เห็นเป็นแบบอย่าง ทั้งแนวคิด และหลักในการดำเนินชีวิต
...นั้น พี่เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง แต่ไม่รวมเรื่องของฝากเมืองจีินนะ 55555
ดูซิดู
ศิษย์ น้องเล็ก น้องรองและน้องกลาง (บางทีก็มั่วๆตำแหน่งอยู่บ้างนะ)
ชมต้าเกอ แล้วทวงของฝาก
ฮ่า ฮ่า ฮ่า
ย่อมได้เสมอ เราศิษย์ร่วมสำนักเดียวกัน
จิตใจย่อมกว้างขวาง ดังท้องฟ้า และลึกล้ำดั่งหมาสมุทร
จะเอาอะไร แม้มิเกินความสามารถของต้าเกอแล้ว ย่อมได้เสมอ
เว้นดวงจันทร์ แลดาว พระอาทิตย์ ดาวเทียม แล้วไซร้
น้องทั้งสามย่อมสมปรารถนาแน่นอน
คอยดู คอยดู :)
หนี่เหินเข่ออ้าย อันนี้ไว้พูดกับสาวๆ แปลว่า คุณน่ารักจัง ^ ^
เอ้าแถมให้อีกอัน หม่ายเจี้ยนกั้วมา ไว้พูดกับผู้ชายและต้องทำเสียงกวนๆ พอพูดแล้วต้องฟุตเวิร์คหลบให้ทัน เพราะแปลว่า มองหน้าหาอะไรมิทราบ :P
คารวะศิษย์พี่ใหญ่ อ. พิชัย กรรณกุลสุนทร
ศิษย์น้องเพิ่งทราบเกี่ยวกับเรื่องไปเมืองจีนของพี่ใหญ่ แต่ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้วของฝากนั้นมิเข้าใครออกใคร จึงขอเหมารับของฝากตามศิษย์พี่ศิษย์น้องทั้งหลายไปด้วยเลย 55555
เรื่องของไม่เป็นไรค่ะอาจารย์ หนูเกรงใจค่ะ อีกอย่างหนูมีสมบัติมากค่ะ เก็บไม่ไหว...อิอิ (ประมาณว่ารวยของเก็บ...เฮ้อ... ไม่ได้มีมูลค่ามากมายหรือร่ำรวยประมาณนั้นหรอกนะคะ แต่รู้สึกว่าสมบัติบ้ามันเยอะค่ะ เก็บแล้วต้องมาเช็ดฝุ่น 5555)
แต่หนูอยากได้ของฝากเป็นบันทึกและรูปถ่ายค่ะ อาจารย์เอามาเล่าแลกเปลี่ยนกันฟังนะคะ แล้วของฝากที่เป็นของ..หนูยกให้ศิษย์น้องค่ะ (โดยเฉพาะหนุ่มตี๋หล่อๆ...5555)
ศิษย์น้องผู้น่ารัก Little Jazz \(^o^)/
ขอของฝากศิษย์พี่ใหญ่ ระวังอาจได้หนุ่มหล่อมาจริงๆ นา... เดี๋ยวจะสับรางไม่ทันนะ... นอนดึกจึงน้อง พี่สลบไปตั้งกะ 5 ทุ่ม ^ ^
พักผ่อนและกินยานะจ๊ะ พี่ๆ เป็นห่วงค่ะ
ศิษย์พี่หญิง กฤษณา สำเร็จ
แวบมาจากห้องเรียนเหรอคะ ^ ^
ขอบคุณเรื่อง SMS เมื่อวานนะคะ ไม่ได้อ่านจนกระทั่งเมื่อเช้าค่ะ ไม่รู้ด้วยว่าเบอร์ใคร แต่เดาว่าต้องเป็นพี่ติ๋วแน่ ^ ^ แล้วคุยกันใหม่ค่ะ... วันนี้ฝนตก อากาศในห้องแอร์เย็นนะคะ ระวังสุขภาพด้วยค่ะ ...
ขอบคุณน้องเล็ก น้องรอง
ที่มาตอบช้าเพราะมัวท่องภาษาจีน
หนี่ เหิน เข่อ อ้าย ๆๆๆๆ นี่แหละ
สงสัยได้ใช้แน่นอน :)
คราวก่อนก็ถูกจับให้แต่งงานกับสาวชาวภูเขาที่มาแสดงในภัตตาคารมาแล้วยกหนึ่ง ยังถูกแซวไม่หายว่า ทอดทิ้งภรรยาอยู่เมืองจีนตั้งสามปีแล้ว
กลับไปคราวนี้ จะได้พูดหวานๆได้หน่อย :)
แต่มักพูดผิดเป็น...หนี(สาวเมืองไทย)เหิน(หาวลัดฟ้ามา)เจ่อ(เธอเลย)อ้าย(เลยรักเธอ) ฮิฮิ
เป็นไง พอได้มั้ย?(อยากมาสอนเสือให้ปะจรเข้) :)
เรื่องของฝากมิต้องกังวล มีเยอะแยะตาแป๊ะทำไก๋
เช่น ตั๋วเครื่องบินใช้แล้วไปกลับ หางตั๋วนำเที่ยวสถานที่สำคัญ รึจะเอาอาหารกล่องการบินไทย
ขี้คร้านจะหอบไม่หวาดไม่ไหว :)
ส่วนอาตี๋หล่อๆตาเฉียงๆนั้น...ได้ข่าวว่าหนุ่มเกย์ไทยมากวาดไปหมดแล๊ว เหลือแต่ประเภท...ตี๋นะย่ะ
จะเอามั้ย?
เห็นว่าศิษย์พี่ใหญ่น่าจะเอาภาษาไปใช้ประโยชน์ได้ เลยขอมาบอกให้อีกสักหน่อย หว่อไหไหมโย่วตุ้ยเซี่ยง แปลว่าอันตัวพี่นี้ยังไม่มีนางในดวงใจ สำนวนลิเกไปมั้ยคะ
ฉิงอ้ายเตอ = สุดที่รัก อันนี้ต้องเลือกคนเรียกหน่อยนะคะ
หนี่ห่าว หรือ ห่าวมา = สบายดีมั้ย ใช้ทักทายกันสำหรับคนที่ไม่ไม่ได้เจอมานาน แต่ถ้าเจอกันประจำก็จะใช้คำพวกนี้ค่ะ เจ่าอัน = อรุณสวัสดิ์ อู่อัน=สวัสดีตอนเที่ยงถึงบ่าย หวั่นอัน=ราตรีสวัสดิ์
จือเต้า = ทราบ ปู้จือเต้า = ไม่ทราบ
ชือ = กิน ปู้ชือ = ไม่กิน
โหย่ว = มี เหมยโหย่ว = ไม่มี
เหย้า = เอา ปู๋เหย้า = ไม่เอา
หลาย = มา ปู้หลาย = ไม่มา
* คำพวกที่มีคำตรงกันข้ามเป็นอภินันทนาการจากหลานชาย เขาบอกว่าฝากให้ศิษย์พี่ใหญ่ไปท่อง จะได้คุยกับคนจีนรู้เรื่องค่ะ
พิชัย กรรณกุลสุนทร ฉิงอ้ายเตอ
- อู่อัน...ค่ะ....
- ห่าวมา....คะ
- หนี่เหินเข่ออ้าย ...ค่ะ
หาว ๆ ๆ
สามหาว (ภาษาไทยค่ะ)
แปลว่าง่วง ๆ ๆ กลับบ้านดีกว่า
ฝันดีนะคะ
ศิษย์พี่ใหญ่ อ. พิชัย กรรณกุลสุนทร
พี่หญิงใหญ่ นาง กฤษณา สำเร็จ
ศิษย์พี่อึ่งอ็อบ Miss somporn poungpratoom
ศิษย์น้องเล็ก Little Jazz \(^o^)/
พี่น้องทั้งหลาย หลังจากได้ฟังการสนทนามานาน ทำให้อดรนทนไม่ได้..ต้องหัดหนี ห่าว ...หาว หาว หาว กะเขาบ้าง ^ ^
ง่วงนอนแล้วล่ะค่ะ .... วันนี้งานเยอะมากเลย..พรุ่งนี้ก็ด้วย T_T
คิดถึงทุกคนนะคะ... หลับฝันดีค่ะ.....
สวัสดีค่ะ
ไม่ได้อยู่บ้านหลายวันค่ะ และงานยุ่งๆ จึงแวะเวียนมาเยี่ยมน้องๆไม่ได้ค่ะ คิดถึง และตาร้อนมากเลยค่ะ อาหารน่าทานมาก...
ศิษย์พี่ใหญ่สั่งห้ามนินทา แต่พี่ไม่ค่อยเชื่อ...อิอิอิ ศิษย์น้องๆ คงไม่ได้นินทาแต่คงบ่นคิดถึงศิษย์พี่ใหญ่กันแน่ๆๆๆๆๆ....ช่ายป่ะ
ภาพอาหารที่น้องซูซานถ่ายภาพมาสวยและน่าทานมากๆๆ ค่ะ...ชอบค่ะสวยมากทั้งอาหารและผู้ทาน
สวัสดีค่ะพี่ 
paew
เห็นแล้วค่ะว่าพี่แป๋วเดินทางตลอด... หวังว่าหายเหนื่อยแล้วนะคะ ...
วันนั้นถ้าพี่แป๋วอยู่ด้วยคงถ่ายรูปมากกว่านี้แน่นอน ^ ^
ใช่ค่ะ ศิษย์พี่ใหญ่สั่งห้ามนินทา.. วันนั้นเราก็พูดกันเรื่องนี้ แล้วก็ไม่นินทาค่ะ อิ อิ... ส่วนใหญ่น้องเล็กเล่าประสบการณ์ในอดีตให้ฟังค่ะ ซนๆ ทั้งนั้น ^ ^ สนุกมากค่ะ...
ภาพที่เห็นนี้ ส่วนใหญ่น้องซูซานเป็นคนถ่าย และปรับแสงไม่ให้มืดด้วยค่ะ .... รูปที่เอามาลงตอนแรกเป็นรูปเดียวกันแต่มืดกว่านี้เยอะค่ะ ^ ^
อรุณสวัสดิ์ค่ะ ศิษย์น้องรอง
- เมื่อคืนนี้นอนไวเลยตื่นเช้านะคะ...
- วันนี้ขอให้สนุกกับงานทั้งวันค่ะ
- รักและคิดถึงค่ะ
......พี่หญิงใหญ่.
สวัสดีค่ะพี่หญิงใหญ่ กฤษณา สำเร็จ
เช่นกันนะคะพี่...ขอให้สนุกกับการอบรมทั้งวัน ^ ^ วันนี้ท่าทางฝนจะตกอีกแล้ว แต่ก็เย็นๆ ดี... สบายๆ ค่ะ
แล้วคุยกันใหม่ค่ะ...
เห็นว่าชอบดู Academy สนใจจะไปดูคอนเสริตมั้ย มีตั๋วยืนหน้าเวทีรอบนี้ เมื่อกี้มีเพื่อนโทรมาถาม พอดีหนูไม่ดู ก็เลยบอกว่าเดี๋ยวมาถามเพื่อนให้ ถ้าสนต้องรีบบอกนะพี่ เดี๋ยวเขายกให้คนอื่นไปก่อน
ขอบใจหลายๆ ศิษย์น้อง Little Jazz \(^o^)/
พี่ก็ชอบดู แต่ชอบนอนดูอยู่ที่บ้านอ่ะ 55555 ขี้เกียจเดินทาง แถมง่วงแล้วหลับเลยได้อีกต่างหาก เย้... อย่างนี้เรียกแฟนพันธ์แท้ได้ไหมเนี่ย... 555
ขอบคุณมากนะจ๊ะ..แต่ขอบายจ๊ะ..
อ้อ..จะไปกินราเม็งกะพี่ติ๋วใช่ไหม... กินเผื่อด้วยนะ... วันนี้สอนเสร็จนัดนักศึกษาอีกเพียบ แล้วถ้าไหวจริงๆ กำลังว่าจะไปตีแบดเสียที... ไม่ได้เล่นไป 2 เดือน...อืดแล้ว... ^ ^
ลองพิจารณาประวัติดูก่อนมั้ยคะ ว่าน่าสนใจเข้าก๊วนมั้ย
พี่ป๊อบ เด็กสาธิตเกษตร>นิเทศศิลป์ลาดกระบัง>โทบอสตัน>เจ้าของบริษัท Animation ใกล้บริษัทน้องเอง
เดียร์ เด็กวัฒนา>เอก Eng ม.เกษตร>กลายเป็นลูกค้าที่เคารพในปัจจุบัน
ปุ๊กกี้ชาลาล่า เด็กอุดร>ม.อะไรก็ไม่รู้>โทมหิดล>เป็นอนุศาสนาจารย์ที่โบสถ์
- ดีจังเลยครับมที่ยังพบกันอีก
- ว่าแต่ว่าน้องข้างบนหลังเจ็บยังจะไปตีแบตอีก
- ท่าทางมีความสุขกับอาหารนะครับ
- ขอคารวะหนึ่งจอก (กาแฟ)
ศิษย์น้องที่น่ารัก Little Jazz \(^o^)/
ขอบคุณมากสำหรับข้อเสนอที่ tempting ขนาดนี้...แต่มันไกลลลล จังเลยยยยย... เล่น ๒ ทุ่ม เลิกกี่ทุ่มเนี่ย... ยังอายุน้อยอยู่ก็ยังงี้แหละ แรงดี.. แต่ก๊วนน้องน่าสนใจมากนะ ตีเก่งกันขนาดไหนอ่ะ พี่เคยเล่นแต่ตีคู่นะ ตีเดี่ยววิ่งไม่ไหวอ่ะ แก่แย้ว.... ^ ^
วันนี้สุดท้ายก็ไม่ได้เล่นแบดอยู่ดี... สอนเสร็จ ๔ โมง นัดนักศึกษาอีก ๔ คน...คุยโปรเจกท์เสร็จก็ ๖ โมงกว่าแล้ว หิวสุดๆ...กินซาลาเปาเซเว่นไป ๒ ลูก..กลับไปทำงานต่อ.. ขึ้นบันทึกใหม่เรื่องงาน ...กลับบ้าน...หมดแรงงงงงง ทำไมเดี๋ยวนี้เหนื่อยง่ายขนาดนี้ก็ไม่รู้.... บ่นๆๆๆๆ
สวัสดีค่ะ 
อ.ขจิต ฝอยทอง
วันนั้นสนุกมากค่ะ คุยกันฟุ้ง... ^ ^ กินกันอะย่อย...
โอ... อ.ขจิตพูดถูกค่ะ..พี่ลืมสนิทเลย ว่าน้องเขาเจ็บอยู่...
ศิษย์น้อง เอ๊ย.... หายเจ็บหลังแล้วเหรอ... ตีแบดมันใช้หลังนะ... ถ้าจะตีต้องตีเบาๆ ... ว่าแต่ว่ากินยาหรือยังก็ไม่รู้...
ขอบคุณอ.ขจิตมากค่ะที่เตือน..พี่ขี้ลืมมากเลยค่ะ ..อาการแก่มาอีกแว้ว... ^ ^
ขอคารวะหนึ่งจอก (น้ำหวาน) เช่นกันค่ะ
ศิษย์น้องเล็ก Little Jazz \(^o^)/
ไปดูบรรยากาศโรแมนคูลเลอร์มาแล้วนะ 5555 ขำๆ อ่ะ
เห็นอาหารแล้วหิว ดีว่ากำลังกินกาแฟกับขนมปังยามเช้าอยู่ ^ ^
แวะมาบอกศิษย์น้องรองว่า....ศิษย์น้องเล็กไม่สบายค่ะ เวียนศรีษะ อาเจียน ทานยาแล้ว ตอนนี้นอนพักอยู่ที่บ้านค่ะ....น่าสงสารน้องเล็กนิ...ขอให้หายไวๆละกัน...
ขอบคุณค่ะพี่ิติ๋ว นาง กฤษณา สำเร็จ
เห็นข้อความพี่ติ๋วในบันทึก อ.พิชัยแล้วค่ะ ^ ^
ส่งแรงใจไปให้น้องเขาแล้วค่ะ... หวังว่าคงจะหายเร็วๆ นี้
เดี๋ยวหายก็คงจะกลับมารายงานตัวเช่นเดิม...
ต้องรักษาสุขภาพกันหน่อย ทำงานหนักๆ กันทั้งนั้น พี่ติ๋วก็เหมือนกันนะคะ ....
โอ้ยมีแต่คนทำงานหนัก
ใครจะหนักเท่าเราบ้าง แบกโอ่งแบกไหทุกวัน
พรุ่งนี้จะเอาไปคืนคนอีสานแล้ว
ทำอะไรอ่ะพี่ิอึ่งอ๊อบ Miss somporn poungpratoom แบกโอ่งแบกไหอะไรอ่ะ ^ ^
งานหนักเหรอ... แต่พรุ่งนี้จะเดินทางแล้ว...พักเอาแรงไว้ก่อนนะคะ พรุ่งนี้ตัวเองก็มีนัดเพียบอีกเหมือนเดิม...เด็กๆ ทั้งน้าน.... อิจฉาหรือเปล่า... ^ ^ (เด็กนักศึกษาน่ะค่ะ)...
ฝากความรักใส่โอ่งใส่ไห ไปให้พ่อครู กับครอบครัวด้วยนะคะ ...
- สวัสดีค๊า
- น่ารักจัง :-))
สวัสดีค่ะ 
pa_daeng
ู^ ^ ขอบคุณที่ชมค่ะ รับไว้ก่้อน เพราะไม่รู้ว่าชมใคร 55555
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมชมนะคะ
ศิษย์น้อง Little Jazz \(^o^)/
ดีใจที่เห็นหน้าเจ้าโผล่มาให้เห็น 5555 พักเยอะๆ เอาแบบพอดีๆ ดีกว่านะ พี่เคยนอนเยอะจนอีกวันปวดหัวเลย.. 5555
หายเร็วๆ นะ เพี้ยง... ^ ^
- มาคารวะพี่รอง
- เห็นอาหารทีไรน้ำลายไหลทุกที
- ขอไปทานข้าวก่อนดีกว่า
- คารวะหนึ่งจอก(นมสด)
ศิษย์น้องไร้นาม... เอ..หรือไร้ยิ้มหว่า จำไม่ได้อ่ะ 5555
อาหารที่บันทีกนี้ดูสด ใหม่ อร่อยเสมอ.. เป็นเพราะ presenter ใช่ไหมล่ะ 5555
กินอิ่มแล้ว..เห็นท่องยุทธภพตลอดเย็นเลยนะเรา... ^ ^