อนุทินล่าสุด


ภูฟ้า
เขียนเมื่อ

ละทิ้งความคิดทั้งปวงได้ จึง "ว่าง"
ไม่ทิ้งก็ไม่ว่าง

วางเพื่อ "ว่าง"



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ภูฟ้า
เขียนเมื่อ

วางหมดได้หมด

วางหมดก็ว่าง

ว่าง จิตก็มีปัญญา

คือ จิตปัญญา นั่นเอง

 



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ภูฟ้า
เขียนเมื่อ

@71757

"ตัวตน" หรือ เรา นี่สำคัญนัก เผลอคราใดก่อตัวขึ้นมาทันที

มีเราเมื่อไร จัญไรเมื่อนั้น



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ภูฟ้า
เขียนเมื่อ

คำสำคัญสำหรับผู้ฝึกตน

  • "ตัวตน"  คือ อะไร เกิดได้อย่างไร และจะละตัวตนได้อย่างไร ?
  • ความคิดปรุงแต่ง (สังขาร) คือ อะไร จะปฏิบัติต่อสังขารอย่างไร ?
  • อุปทาน หรือ ความยึดมั่นถือมั่น จะละได้อย่างไร ?
  • "สติอยู่กับปัจจุบัน" ทำอย่างไร เพื่ออะไร ?
  • สติ กับ สัมปะชัญญะ คือ อะไร แตกต่าง และสัมพันธ์กันอย่างไร ?
  • "สมมุติ" คือ อะไร ?
  • ภาวนามยปัญญา กับ การมีสติอยู่กับปัจจุบัน สัมพันธ์กันอย่างไร ?


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ภูฟ้า
เขียนเมื่อ

 

ตั้งใจจะเขียนบันทึกเกี่ยวกับ "มหาวิทยาลัยน่าอยู่"

แต่ลูก ๆ ชวนไปกินพิซซ๋า ก็เลยเปลี่ยนมาเขียนเป็นอนุทินแทน

สำหรับประเทศไทยและประเทศทั่วโลก ผมว่า ช่วงนี้เป็นจุดเปลี่ยนของการศึกษา

โดยมีเหตุปัจจัยมาจากสิ่งที่เรียกว่า

 

WI-MAX



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ภูฟ้า
เขียนเมื่อ

คำตอบ ภูผาจิต อยู่ที่ http://thai.mindcyber.com/modules.php?name=Sections&op=viewarticle&artid=149&page=23



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ภูฟ้า
เขียนเมื่อ

อรหันต์จี้กง : คติพจน์ว่า

พุทธอยู่ภูผาจิต ไยต้องคิดเสาะหาไกล
ภูผาจิตก็ใช่ หัวใจเจ้าอยู่กับกาย
ทุกผู้ทุกนามมี เจดีย์ภูผาจิตฉาย
ควรบำเพ็ญเพียรใต้ ภูผาจิตสุขล้ำเอย


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ภูฟ้า
เขียนเมื่อ

พุทธะอยู่ที่ภูผาจิต อย่าได้แสวงจากที่ห่างไกล ภูผาจิตก็อยู่ที่ใจ ทุกคนมีเจดีย์ใจให้บำเพ็ญที่เจดีย์ใจ



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ภูฟ้า
เขียนเมื่อ

งานทางด้านการบริหารจัดการส่วนใหญ่ ต้องการใช้คนผู้ซึ่งมีทักษะในการได้มาและการใช้อำนาจ... ผู้จัดการจำนวนมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่อายุยังน้อยและได้รับการศึกษามาอย่างดี แต่กลับปฏิบัติงานได้ต่ำกว่าศักยภาพของตนอย่างมีนัยสำคัญ นั่นเป็นเพราะว่าพวกเขาไม่เข้าใจในพลวัตของอำนาจ และเพราะพวกเขาไม่ได้ฝึกฝนและพัฒนาสัญชาตญาณที่จำเป็นในการได้มา และใช้อำนาจอย่างมีประสิทธิภาพ

 

โดย  John Kotter

 



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ภูฟ้า
เขียนเมื่อ

ผ่อนพักตระหนักรู้เป็นสะพานสู่สมาธิที่ดีมาก

  • ในชีวิตประจำวันนั้น ถ้าเหตุปัจจัยทั้งหลายพร้อมการเข้าสู่สมาธิในชีวิตประจำวันก็ทำได้ง่าย
  • แต่โดยธรรมชาติของการใช้ชีวิตในประจำวันของเรามันจะมีเรื่องมาให้คิด ให้แก้ปัญหาอยู่ตลอดเวลา สำหรับมือใหม่แล้วไม่เอื้อต่อการทำสมาธิตามรูปแบบลัดตรงนัก
  • จึงมีเครื่องมืออีกตัวหนึ่งที่น่าสนใจมาก นั่นคือ การผ่อนพักตระหนักรู้ หมายความว่า เราต้องได้เคยฝึกการผ่อนพักตระหนักรู้ในรูปแบบมาก่อนจนเกิดความชำนาญ แล้วจึงค่อยประยุกต์มาใช้ในชีวิตประจำวัน

 



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ภูฟ้า
เขียนเมื่อ

การทำสมาธิในชีวิตประจำวัน

  • คืนนี้ทดลองฝึกทำสมาธิแบบใหม่ ได้ผลรวดเร็วดีมากในการฝึกเวลากลางคืน (แต่ตอนกลางวันไม่แน่ใจว่าจะใช้ได้ดีแค่ไหน ต้องทดลองพรุ่งนี้ดู)
  • เพราะเป็นการทำสมาธิในชีวิตประจำวัน โดยการ...ปล่อย...และ...วาง...ความคิดทั้งปวง เพื่อให้จิตใจสัมผัสกับสรรพสิ่งโดยตรง เราควรปล่อยวางตัวผู้ฝึกสมาธิ ปล่อยวางการฝึกสมาธิ
  • ณ จุดนี้เองที่ผู้รู้ท่านแนะว่าง่ายต่อการฝึกสมาธิ เพราะไม่มีสิ่งใดให้ฝึก ไม่มีสิ่งใดให้ทำ ไม่มีสิ่งใดต้องสำเร็จ มีเพียงความเต็มเปี่ยมแห่งการดำรงอยู่
  • ไร้ความอยาก ไร้อัตตา นั่นเอง


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ภูฟ้า
เขียนเมื่อ
  • แต่ก่อนเข้าใจว่า ทางธรรมกับทางโลกเป็นเส้นทางที่ไปกันคนละทาง
  • แต่เมื่อได้ผู้รู้ช่วยชี้แนะแล้ว จึงทราบว่าเป็นทางเดียวกัน ขึ้นอยู่กับว่าจะเห็นหรือไม่เห็นเท่านั้นเอง
  • แต่ถึงแม้จะทราบความจริงอย่างนั้นก็ตาม แต่ในทางปฏิบัตินั้นไม่สามารถที่จะผสานเข้าหากันได้เลย กล่าวคือ ตอนเดินมรรคทางธรรมก็มีความสุข แต่พอวางธรรมหันมาใช้ชีวิตทางโลก เผลอวางธรรมคราใดเจ้าทุกข์เพื่อนยากก็เข้ามาทุกข์ทีไป
  • จนไม่กี่วันมานี้เอง ดูเหมือนว่า จะพอทำให้มีความเข้าใจเพิ่มเติมขึ้นมาได้ว่า ทุกข์ คือ โจทย์ธรรม
  • วันนี้ก็ตีโจทย์ธรรมได้ข้อหนึ่งว่า ...ถ้าเรายึดมั่นถือมั่นในตัวตนคราใด เจ้าทุกข์ก็จะเข้ามาเล่นงานจิตใจเราทุกคราไป...

 



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ภูฟ้า
เขียนเมื่อ
  • หลวงปู่ดุลย์ ท่านสอนว่า "หยุดความคิดเอาไว้ก่อน ผู้รู้ไม่คิด ผู้คิดไม่รู้ ไม่คิดก็ไม่รู้"
  • คล้ายกับ A=B แต่ B <> A อะไรประมาณนั้น
  • คล้าย ๆ กับ
    ก่อนศึกษา ภูเขา ต้นไม้ก็เป็น ภูเขา ต้นไม้
    แต่พอศึกษาภูเขาไม่ใช่ภูเขา ต้นไม้ไม่ใช่ต้นไม้
    แต่เมื่อสำเร็จแล้ว ต้นไม้ก็เป็นต้นไม้เหมือนเดิม


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ภูฟ้า
เขียนเมื่อ

ข้อคิดบางส่วนจากหนังสือ The Inner Path of LO&KM เขียนโดยท่านไร้กรอบ

  • สัญญาใจ : องค์กรแบบเดิม เอาความสามารถแลกกับเงินเดือน องค์กรมีชีวิต จะให้ความใส่ใจ และทุ่มเทเพื่อแลกกับการที่องค์กรพัฒนาพวกเขา พัฒนาให้ไปถึงขีดสุดเท่าที่เขามีศักยภาพจะทำได้
  • 50% ของเวลาของผู้จัดการต่าง ๆ อยู่ที่การพัฒนาคน


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท