ผมว่า ผมเกิดมาโชคดีมากครับ...

ไปไหนมีคนช่วยเหลือตลอด...ช่วยค้นหนังสือให้

ช่วยให้แนวคิด...มีเพื่อนไม่โดดเดี่ยวเลย

ทั้งที่น่าโดดเดี่ยว

ไปไหนคนมาคอยยื่นมือช่วย...มีคนมาซื้อขนมให้...มีเพื่อนมาหา

มีเพื่อนโทรมาถามข่าวคราว

อะไรจะโชคดีปานนี้...

ทำให้ผมต้อง...

มีจิตใจ..รอยยิ้ม...ช่วยเหลือ...

คนอื่นๆ...ทั้งรู้จัก...และไม่รู้จักมากๆ...

ผลบุญจะได้กลับคืนบ้าง...

เพราะ "ตัวตน" ทำให้เกิดความแตกต่าง

เพราะ "อัตตา" ทำให้เรารู้สึกยิ่งใหญ่เหนือคนอื่น

แต่เมื่อลดตัวลงโอบกอดผืนดิน

เราจะสัมผัสถึงความอ่อนน้อมที่ซ่อนอยู่ในใจ

รู้สึกถึงความเป็นหนึ่งเดียวของเราและพื้นโลก

รู้ถึง "ตัวตน" ที่เล็กลง...

>>>>>>

มารับโทรศัพท์น้องสาวที่หน้าห้องทำงาน...เห็นโปสเตอร์...และถ้อยคำลึกซึ้งและเตือนตนข้างบน

แจ้งข่าวร้ายก่อน...ตรงเล็บนิ้วชี้ซ้ายของแม่เลือดไหลไม่หยุด

ชุ่มมากตอนกลางคืน...ผมบอกล้างแผล...ปิดก๊อชให้แน่น...สวมถุงเท้า...เพราะก๊อชชอบหลุดเวลานอน...ถ้าคืนนี้ไม่ดีขึ้น ต้องพาแม่ไปโรงพยาบาล

แจ้งข้าวดี...น้องสาวคนเล็ก...ไปตรวจปัสสาวะ...ตั้งครรภ์แล้ว...หลังจากแต่งงานมานาน

ข่าวดี คู่กับ ข่าวร้ายเสมอ...